تعیین کاربری برای زمین‌های رها شده در بافت‌های فرسوده شهری، مورد مطالعه: شهر داراب

Abstract

توسعه درون‌زا شهری می‌تواند در فضاهای رها شده شهری و بافت فرسوده به عنوان رشد هوشمند رخ ‌دهد. از این‌رو شرایط ایجاب می‌کند که برنامه‌ریزان شهری توجه ویژه‌ای به بافت‌های فرسوده شهری، شناسایی ریشه‌های ایجاد این بافت‌ها و یافتن راه‌حلی برای فضاهای رها شده در بافت فرسوده شهرها داشته باشند. بنابراین هدف از این پژوهش تعیین کاربری برای فضاهای رها شده در بافت فرسوده شهری، مورد مطالعه: شهر داراب است که علاوه بر تشویش مناظر بصری، زمینه‌ی ناپایداری در بافت فرسوده شهر داراب فراهم کرده است. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه‌ای، اسنادی و بررسی‌های میدانی می‌باشد. به منظور تعیین کاربری‌های موجود، نیاز به تهیه لایه‌های اطلاعاتی GIS، سپس سرانه کاربری‌ها با نرم‌افزار Excel مشخص، وزن‌دهی و اهمیت شاخص‌ها به وسیله برنامه Expert Choice، در نهایت با فرمول‌نویسی درCode Blocks و MATLAB (با روش عملگر OWA FUZZY) کاربری‌های جایگزین فضاهای رها شده در سه بازه کمیت‌سنج اولویت‌بندی، که واحد مسکونی پایدار در اولویت اول قرار گرفته شد. نتایج حاکی از آن است که عدم استفاده از فرصت‌های مناسب در بافت به دلیل فقدان برنامه‌ریزی برای فضاهای رها شده و ضعف مدیریت شهری می‌باشد. از این‌رو برنامه‌ریزی برای فضاهای رها شده به منظور رشد هوشمند شهری، یکی از اولویت‌های مهم نوسازی و بهسازی بافت می‌باشد.