بررسی ساختارهای شهری مطلوب زنان با تأکید بر امنیت، در شهر زابل

Abstract

مشکلات و نابرابری‌های خدماتی و اجتماعی ناشی از وضعیت نامناسب شهرنشینی، ضرورت برنامه‌ریزی برای تأمین نیازهای مبرم گروه‌های جنسی و سنی مختلف، به خصوص زنان را ایجاب می‌کند و قطعاً ایجاد محیط شهری سازگار با روحیات زنان، سهم عمده‌ای در رفاه، بلوغ اجتماعی و تکامل شخصیتی آنان خواهد داشت. برنامه ریزان و طراحان شهری نباید در طراحی ساخت و بافت شهر صرفاً نگاهی مرد سالارانه داشته باشند، بلکه باید زمینه لازم برای آرامش، امنیت، رفاه، امکان بروز عقاید و برابری در برخورداری از امکانات را برای زنان جامعه نیز فراهم کنند تا زنان هم بتوانند در امور شهری مشارکت داشته باشند. تحقیق حاضر به دنبال بررسی و تحلیل وضعیت شهر زابل از لحاظ ساختارهای فیزیکی-کالبدی و مناسب‌سازی فضاهای شهری با توجه به نیازهای امنیتی زنان می‌باشد. در این راستا شاخص‌هایی از قبیل مبلمان شهری، فضاهای سبز، تجهیزات شهری و فضاهای تفریحی ورزشی که در ارتباط با مناسب سازی فضاهای شهری برای زنان مطرح می‌باشد؛ از طریق پیمایش میدانی و تکمیل پرسشنامه و مدل"ارزیابی مشارکت شهری"یا همان PUA مورد بررسی قرار گرفته، سپس با شاخص ها و استانداردهای ملی و جهانی سنجیده شده است. علاوه ‌‌بر این، بر اساس مطالعات انجام شده و بررسی‌های میدانی در شهر زابل الگوی مناسب سازی فضاهای شهری مطلوب زنان همراه با پیشنهادات راهبردی و کاربردی ارائه گردیده است. نتایج به‌دست آمده از پرسشنامه‌ و مدل PUA حاکی از سطح پایین امنیت شهر زابل برای زنان می‌باشد؛ بطوری‌که نبود پارک و فضای سبز ویژه بانوان در سطح شهر مهمترین الویت جامعه نمونه را در ارتباط با کاهش امنیت تشکیل می‌دهد.