ارزیابی توانمندی‌ها و اولویت‌های ژئومورفوتوریستی با استفاده از روش پرالونگ مطالعه موردی: استان لرستان

Abstract

ژئوتوریسم به عنوان زیرشاخه‌ای از توریسم طبیعت‌گرا در کنار دیگر شاخه‌های گردشگری همچون گردشگری روستایی، فرهنگی و غیره از ظرفیت‌های بالقوه‌ زیادی برای توسعه سرزمین و پایداری منابع طبیعی برخوردار است. ایران با تنوع گسترده در ساختارهای ژئومورفولوژیکی و زمین‌شناسی خویش از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های بسیار زیادی در زمینه جاذبه‌های ژئوتوریستی برخوردار بوده و لذا عرصه‌های جدیدی در زمینه فعالیت‌های گردشگری گشوده می‌نماید. استان لرستان در غرب ایران از جمله مناطقی است که از ظرفیت‌های بالقوه فرآوانی جهت توسعه فعالیت‌های ژئوتوریسم برخوردار است. هدف این پژوهش ارزیابی ظرفیت جاذبه‌های ژئومورفولوریکی به منظور توسعه‌ی ژئوتوریسم در منطقه مورد مطالعه است. این پژوهش از نوع پژوهش‌های بنیادی بوده و اطلاعات مورد نیاز به دو روش کتابخانه‌ای و مطالعات میدانی گردآوری شده است. تحلیل ظرفیت‌های ژئوتوریستی بر اساس مدل پرالونگ نشان می‌دهد که آبشارتله زنگ به دلیل بالابودن ارزش علمی و زیبایی-ظاهری دارای بیشترین میزان قابلیت و توانمندی از لحاظ ژئوتوریستی را به خود اختصاص داده و دریاچه گهر نیز کمترین میزان توانمندی در میان لندفرم‌ها را دارند. همچنین نتایج این بررسی نشان می‌دهد که مدل پرالونگ از توانایی بالایی برای تحلیل ظرفیت‌های گردشگری برخوردار است.