مطالعات جهان غرب در باره تشیع

Abstract

مقاله حاضر بر آن است تا دشواری‌های مطالعات شیعی را، از بدو پیدایش این مطالعات، با تأکید بر میزان دسترسی محققان به منابع بکاود. اندک اطلاعاتی که درباره تشیع یافت می‌شد از گزند تعصب و تحریف در امان نمانده بود. با تشکیل حکومت صفوی و بازدید سیاحان اروپایی از ایران و اقامت در آن آشنایی با متون دست اول در غرب افزایش یافت. اما این متون اغلب حاصل کار سنیّان بود. در نیمه دوم قرن نوزدهم کوشیدند متون شیعی را از کتاب‌خانه‌ها و مجموعه‌های شخصی به دست آورند و تصحیح یا ترجمه کنند. امّا این اقدامات پراکنده بود. در این بین، فعالیت‌ها و آثار گلدزیهر کمک شایانی به درک اسلام شیعی می‌کرد اما وی نیز مانند هم‌عصرانش با مشکل کمبود منابع روبه‌رو بود. در دهه 60 میلادی اوضاع رو به بهبود نهاد. متون متعددی، به‌خصوص در نجف و ایران، منتشر شد و اولین گردهمایی بین‌المللی که صرفاً به تشیع دوازده‌امامی اختصاص داشت برای اولین بار در 1968 در استراسبورگ برگزار شد. متأسفانه این حرکت نیز ادامه نیافت تا اینکه انقلاب ایران همگان را وادشت تا نگاه تازه‌ای به این موضوع داشته باشند