نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorامیرساسان, رامینfa_IR
dc.contributor.authorوکیلی, جوادfa_IR
dc.contributor.authorصالحی, رضوانیهfa_IR
dc.contributor.authorاکبری, مریمfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T09:32:47Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T09:32:47Z
dc.date.available1399-07-09T09:32:47Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T09:32:47Z
dc.date.issued2019-02-20en_US
dc.date.issued1397-12-01fa_IR
dc.date.submitted2017-12-14en_US
dc.date.submitted1396-09-23fa_IR
dc.identifier.citationامیرساسان, رامین, وکیلی, جواد, صالحی, رضوانیه, اکبری, مریم. (1397). تأثیر دوازده هفته تمرین در آب و خشکی بر نیتریک اکساید سرمی و شاخص‌های خطرزای قلبی زنان دیابتی دارای نارسایی قلبی. نشریه علوم زیستی ورزشی, 10(4), 465-479. doi: 10.22059/jsb.2019.247981.1228fa_IR
dc.identifier.issn20089325
dc.identifier.issn2676-4148
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2019.247981.1228
dc.identifier.urihttps://jsb.ut.ac.ir/article_70271.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/363763
dc.description.abstractهدف از این تحقیق بررسی تأثیر دوازده هفته تمرین در آب و خشکی بر نیتریک اکساید سرمی و برخی شاخص‌های خطر قلبی زنان دیابتی مبتلا به نارسایی قلبی است. ازاین‌رو در طرح تحقیقی نیمه‌تجربی از بین زنان دیابتی 45 تا 65 ساله 40 نفر با میانگین و انحراف استاندارد شاخص تودۀ بدنی 15/2 ±33 و قند خون ناشتا بالای 125 به‌صورت داوطلبانه انتخاب شدند و در یکی از سه گروه تمرین در آب (16=n)، تمرین در خشکی (8=n) و گروه کنترل (16=n) قرار گرفتند. گروه تمرین در آب 3 جلسه در هفته به مدت 12 هفته تمرینات داخل آب را با شدت درک فشار 8-5 و گروه تمرین در خشکی فعالیت‌های هوازی و مقاومتی را با شدت مشابه به مدت 60 دقیقه اجرا کردند. گروه کنترل روند طبیعی فعالیت‌های روزمره را دنبال کردند. شاخص‌های دیابتی و خطرزای قلبی 48 ساعت قبل و بعد از تمرین از آزمودنی‌ها اخذ شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون آنوای یکراهه، کروسکال والیس و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنا‌داری 05/0=α استفاده شد. نتایج تحقیق افزایش معنا‌دار ALB (000/0=P) و  NO(006/0=P) و کاهش معنا‌دار  FBS(002/0=P) را در دو گروه تمرین در آب و خشکی نشان داد. در شاخص‌های TG (005/0=P)، LDL (016/0=P) تنها در گروه تمرین در آب کاهش معنا‌داری مشاهده شد. تحقیق حاضر نشان داد که انجام فعالیت‌های هوازی به‌ویژه در داخل آب به‌عنوان روش ایمن و مؤثر می‌تواند در بهبود عارضۀ بیماران مبتلا به دیابت تأثیرگذار باشد.fa_IR
dc.format.extent226
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه علوم زیستی ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Sport Biosciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2019.247981.1228
dc.subjectتمرین در آبfa_IR
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectعوامل خطرزای قلبی– عروقیfa_IR
dc.subjectفعالیت ورزشی هوازیfa_IR
dc.subjectنارسایی قلبیfa_IR
dc.titleتأثیر دوازده هفته تمرین در آب و خشکی بر نیتریک اکساید سرمی و شاخص‌های خطرزای قلبی زنان دیابتی دارای نارسایی قلبیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.contributor.department. استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد دانشکدۀ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانfa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue4
dc.citation.spage465
dc.citation.epage479


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد