مقایسه تأثیر شش هفته تمرین اختصاصی والیبال روی سطوح نرم و سخت بر سطوح استراحتی و پاسخ لاکتات، کراتین کیناز و لاکتات دهیدروزناز به فعالیت حاد

Abstract

هدف از این تحقیق مقایسۀ تأثیر شش هفته تمرینات اختصاصی والیبال روی سطح ماسه و سالن بر سطوح استراحتی و پاسخ لاکتات، کراتین‌کیناز (CK) و لاکتات دهیدروژناز (LDH) به فعالیت حاد در بازیکنان والیبال بود. به این منظور هجده والیبالیست مرد (میانگین±انحراف معیار، سن3/7±7/23 سال و وزن 7/1±3/75 کیلوگرم) در دو گروه یک پروتکل شش هفته­ای تمرین را روی دو سطح ماسه و سالن، به‌صورت تمرینات اختصاصی والیبال با شدت بیشینه انجام دادند. در مرحلۀ پیش­آزمون و پس­آزمون، آزمودنی­های دو گروه یک جلسه فعالیت حاد را اجرا کردند. دو نمونۀ خونی قبل و بلافاصله پس از فعالیت حاد گرفته ­شد. نتایج نشان داد که تمرین روی ماسه در مقایسه با سالن بر تجمع لاکتات پس از فعالیت تأثیر معناداری داشت و موجب کاهش آن شد (05/0P<)؛ اما سازگاری تمرین در سطح ماسه تغییر معناداری در سطوح استراحتی و پاسخ به فعالیت میزان CK و LDH ایجاد نکرد (05/0<P). به‌طور کلی با توجه به تأثیر بهتر تمرین در سطح ماسه بر غلظت لاکتات در پاسخ به فعالیت حاد و با توجه به آسیب‌های اسکلتی- عضلانی کمتر سطح ماسه، می‌توان نتیجه­ گرفت که این نوع تمرین کارایی بیشتری در عملکرد ورزشی والیبالیست­ها دارد.