مقایسة تمرین هوازی و بی هوازی برسطوح اندورفین پلاسمایی دختران فعال و غیرفعال

Abstract

یکی از تغییرات مهم ورزش و فعالیت بدنی در بدن انسان، تغییرات هورمونی است که بنا به شدت، مدت و نوع تمرین تاثیر متقاوتی دارند. بتا اندورفین(BE) نیز به عنوان یکی از هورمون های سیستم عصبی در اثر فعالیت دچار تغییراتی در سطح پلاسمایی خون می شود. نوروپپتید نقش مهمی در مکانیسم رهایی از درد و ایجاد حس خوب بودن و سرخوشی دارد. هدف از این تحقیق، مقایسة اثر یک جلسه تمرین هوازی و بی هوازی تغییرات سطح BE پلاسمایی دختران فعال و غیرفعال است. پس از توزیع پرسشنامة تعیین سطح فعالیت بدنی در دانشگاه الزهرا، 12 دانشجوی تربیت بدنی به عنوان گروه فعال و12دانشجوی غیرتربیت بدنی به عنوان گروه غیر فعال انتخاب شدند. سپس دو نوع تست بروس و رست به عنوان تست های تمرین هوازی و بی هوازی روی آزمودنی ها انجام گرفت. قبل و بعد از تست BE آزمودنی ها ثبت شد و برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون t همبسته و تحلیل کوواریانس استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که سطوح اندورفین پلاسمایی پس از تمرین هوازی در هر دو گروه فعال و غیرفعال افزایش داشت. همچنین پس از تمرین بی هوازی، در دوگروه فعال و غیر فعال افزایش مقدار اندورفین پلاسمایی مشاهده شد . همچنین تفاوت معناداری بین دو گروه (فعال و غیرفعال) هم در اثر فعالیت هوازی و هم بی هوازی در مقدار اندورفین پلاسمایی مشاهده نشد. هیچ تفاوتی در دو نوع فعالیت (هوازی و بی هوازی) در آزمودنی های مختلف مشاهده نشد. دراین تحقیق هیچ تفاوتی بین دو نوع فعالیت در دو گروه (فعال و غیرفعال) مشاهده نشد.