نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorTartibian, bakhtyarfa_IR
dc.contributor.authorدرفشی, بهروزfa_IR
dc.contributor.authorحاجی‌زاده ملکی, بهزادfa_IR
dc.contributor.authorتوفیقی, اصغرfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T09:32:08Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T09:32:08Z
dc.date.available1399-07-09T09:32:08Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T09:32:08Z
dc.date.issued2009-12-22en_US
dc.date.issued1388-10-01fa_IR
dc.identifier.citationTartibian, bakhtyar, درفشی, بهروز, حاجی‌زاده ملکی, بهزاد, توفیقی, اصغر. (1388). تأثیر مصرف داروی ایندوماسین بر علائم بیوشیمیایی، عملکردی و ظاهری کوفتگی عضلانی تأخیری ناشی از انقباضات اکسنتریک در مردان غیرورزشکار. نشریه علوم زیستی ورزشی, 1(3), 93-110.fa_IR
dc.identifier.issn20089325
dc.identifier.issn2676-4148
dc.identifier.urihttps://jsb.ut.ac.ir/article_22016.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/363553
dc.description.abstractهدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر مصرف داروی ایندومتاسین بر نشانه‌های بیوشیمیایی، عملکردی و ظاهری کوفتگی عضلانی تأخیری متعاقب شرکت در برنامة تمرینات اکسنتریک بود. به این منظور 20 مرد داوطلب سالم و غیرورزشکار با میانگین سنی 9/6? 8/25 سال و درصد چربی 3/9 ? 9/15 درصد، انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه دارو (10 = n) و دارونما (10=n) تقسیم شدند. در طرح دوسوکور آزمودنی‌ها 5 روز قبل و 48 ساعت بعد از اجرای آزمون برونگرا روزانه 75 میلی‌گرم داروی ایندومتاسین یا دارونما دریافت کردند. پدیدة کوفتگی عضلانی با استفاده از حرکت پلانتار فلکشن کنترل‌شده در عضلة درشت نی قدامی ایجاد شد. سطوح پروستو گلاندین‌های E2، درد ادراک‌شده، محیط ساق پا، زاویة پلانتار فلکشن و دورسی فلکشن قبل و بلافاصله بعد از برنامة تمرینی اکسنتریک اندازه‌گیری و در فواصل زمانی 24 و 48 ساعت تکرار شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که مصرف داروی ایندومتاسین مانع افزایش سطوح پروستوگلاندین‌های E2، شدت درد ادراک‌شده، محیط دور ساق و کاهش دامنة حرکتی مفصل مچ پا نشد. با این حال، سطوح پروستاگلاندین‌های E2 در بازة زمانی 24 ساعت (001/0=P) و 48 ساعت (001/0=P) پس از برنامة تمرینی اکسنتریک کاهش یافت. شدت درد ادراک‌شده نیز در بازة زمانی 24 ساعت (001/0=P) و 48 ساعت (001/0=P) پس از برنامة تمرینی اکسنتریک کاهش یافت. شدت درد ادراک‌شده نیز در بازة زمانی 24 ساعت (001/0=P) و 48 ساعت (043/0=P) پس از برنامة تمرینی اکسنتریک کاهش یافت. همچنین داروی ایندومتاسین در بازة زمانی 48 ساعت (05/0P<) پس از تمرین تغییرات معنی‌داری در دامنة حرکتی مفصل مچ پا و اندازة محیط ساق پا به وجود آورد. در مجموع نتایج تحقیق حاضر نشان داد که در دورة بازگشت به حالت اولیة طولانی‌مدت که اغلب با کوفتگی عضلانی تأخیری همراه است، مصرف داروی ایندومتاسین ممکن است سودمند باشد.fa_IR
dc.format.extent197
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه علوم زیستی ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Sport Biosciencesen_US
dc.subjectایندومتاسینfa_IR
dc.subjectکوفتگی عضلانی تأخیریfa_IR
dc.subjectمردان غیرفعال.fa_IR
dc.titleتأثیر مصرف داروی ایندوماسین بر علائم بیوشیمیایی، عملکردی و ظاهری کوفتگی عضلانی تأخیری ناشی از انقباضات اکسنتریک در مردان غیرورزشکارfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentاستادیار فیزیولوژی ورزش گروه تربیت بدنی دانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار فیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.citation.volume1
dc.citation.issue3
dc.citation.spage93
dc.citation.epage110


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد