مقایسة اثربخشی دو برنامة تمرین بر شاخص‌های عضلانی – اسکلتی و قلبی – عروقی دختران دانشجوی کم‌تحرک

Abstract

در سال‌های اخیر، آثار متقابل زمان جلسات فعالیت بدنی با تعداد جلسات در هفته در جهت افزایش سطح آمادگی جسمانی، مورد توجه محققان عرصة سلامت قرار گرفته است. بر این اساس، پژوهشی با هدف مقایسة اثربخشی دو برنامة تمرین بر شاخص‌های عضلانی – اسکلتی و قلبی – عروقی دختران دانشجوی کم‌تحرک طراحی و به اجرا گذاشته شد. به این منظور 111 دانشجوی کم‌تحرک داوطلب انتخاب و به‌طور تصادفی به سه گروه با میانگین و انحراف استاندارد سن، گروه‌های تک‌جلسه‌ای (37 نفر، 73/1 ± 02/21 سال)، دو جلسه‌ای (35 نفر، 17/2± 17/21 سال) و کنترل (39 نفر 27/2 ± 78/21 سال) تقسیم شدند. برنامة تمرینی تک‌جلسه‌ای شامل دویدن با شدت HRmax 70 – 60 درصد، 60 – 40 دقیقه، یک جلسه در هفته و در گروه دو جلسه‌ای، دویدن با شدت مشابه، 30 – 20 دقیقه،‌ دو جلسه در هفته به مدت 12 هفته بود. در هر دو برنامة تمرینی، تمرینات آمادگی جسمانی شامل استقامت عضلانی، انعطاف‌پذیری و چابکی اجرا شد. از آزمون‌های راکپورت، فشار خون، دو 9 × 4 متر، دراز و نشست، کشش بارفیکس، نشستن و خم شدن برای اندازه‌گیری شاخص‌های مذکور استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آنالیز واریانس دوسویه با آزمون تعقیبی بن فرنی در سطح معنی‌داری (05/0P?) نشان داد در هر دو گروه تجربی شاخص‌های قلبی – عروقی و عضلانی – اسکلتی به‌طور معنی‌داری بهبود یافت. در حالی که زمان چابکی تنها در گروه دو جلسه‌ای به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0P<). به‌طور کلی شاید اجرای هر دو برنامة تمرینی سازگاری‌های مفیدی را در پی داشته و تغییر تعداد جلسات تمرین فقط بر درجة بهبود آنها تأثیر داشته است، اما در مورد چابکی، احتمالاً تأثیر تغییر تعداد جلسات بیش از مدت کل تمرین در هفته بوده است.