اعتبارسنجی معادلات آلومتریکVO2peakدختران 17-12سالۀ شهر همدان با مداخلۀ آنتروپومتری و بلوغ بیولوژیک

Abstract

هدف: بررسی اثر سطح بالیدگی و ترکیب بدنی بر روایی معادلات آلومتری برآورد VO_2peakدختران چاق و غیرچاق. روش‌شناسی: 80 دختر 17-12 ساله به روش تصادفی از مدارس شهر همدان انتخاب شدند و در دو گروه اضافه وزن-چاق (BMI>85%) و نرمال (BMI<85%) قرار گرفتند. سن بیولوژیک به روش سن دندانی مشخص شد. سنجش VO_2peakبا آزمون کیورتون و معادلات آلومتری میلانو و بیونن صورت گرفت. برای تعیین روایی از همبستگی پیرسون و روش آماری بلاند – آلتمن استفاده شد. یافته­ ها: VO_2peakمیان سه روش منتخب تفاوت معنا‌داری داشت (P<0.01). با مداخلۀ متغیر بلوغ، تفاوت میانگین VO_2peak معنادار به‌دست نیامد (P>0.05). روایی ظرفیت عملی دختران نوجوان چاق با بلوغ طبیعی شایان توجه بود (92/0=r ،01/0P<). با توجه به اندازۀ SE، معادلۀ آلومتری میلانو صحت بیشتری در پیشگویی VO_2peakدختران نوجوان چاق با بلوغ طبیعی و غیرچاق نشان داد. روش بلاند- آلتمن نیز توافق بالایی میان VO_2peakتست کیورتون و معادلۀ آلومتریک با ضریب 59/0 نشان داد. روایی ظرفیت عملی آزمودنی‌های چاق با بلوغ غیرطبیعی معنادار (82/0= r،01/0 P<) و در افراد غیرچاق با بلوغ غیرطبیعی معادل 94/0= r،01/0 P< و با بلوغ طبیعی برابر80/0= r،01/0 P< به‌دست آمد. نتیجه­گیری: به‌نظر می‌رسد مدل‌های پیشگوی منتخب آلومتریک VO_2peakبا نقش مداخله‌گرهای مؤثر بلوغ و ترکیب بدن، قابلیت استفاده برای سنجش سطح آمادگی قلبی – تنفسی دختران نوجوان را دارند.