تأثیر تمرینات آبی بر شاخص‌های فیزیولوژیکی و توانایی‌های زیستی‌حرکتی مردان سالمند کم‌تحرک

Abstract

به‌طور کلی، وضعیت آمادگی جسمانی غیرمستقیم بر تعادل پویای افراد تأثیر می‌گذارد. یکی از مشکلات اغلب سالمندان کم‌تحرک، نداشتن تعادل و زمین‌خوردن مکرر است که به آسیب‌دیدگی و مرگ آنها منجر می‌شود. هدف مطالعۀ حاضر، بررسی تأثیر تمرینات آبی بر شاخص‌های فیزیولوژیکی و زیستی‌حرکتی مردان سالمند کم‌تحرک است. 24 سالمند مرد با میانگین سنی 28/1±16/65 سال، قد 10/3±5/165 سانتی‌متر، وزن 04/4±53/63 کیلوگرم و BMI 61/1±19/ 23 کیلوگرم بر مترمربع داوطلبانه انتخاب شدند. سپس به‌صورت تصادفی ساده، در دو گروه دوازده‌نفرۀ کنترل و تمرین جای گرفتند. گروه تجربی، هفته‌ای سه جلسه تمرین آبی را به مدت شش هفته با شدت 55درصد حداکثر ضربان قلب اجرا کرد. برای تعیین نرمال‌بودن داده‌ها، از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و برای تحلیل داده‌ها از آزمون آماری t مستقل استفاده شد (05/0P≤). نتایج پس‌آزمون، بهبود معنی‌دار گروه تجربی را نسبت‌به گروه کنترل در فاکتورهایتعادل ایستا (001/0=P)، تعادل پویا (001/0=P)، توانایی حرکتی (001/0=P)، فشار خون سیستولی (005/0=P)، دیاستولی (001/0=P)، ضربان قلب استراحتی (001/0=P)، استقامت عمومی (001/0=P)، حداکثر اکسیژن مصرفی (001/0=P)، درصد چربی (001/0=P)، قدرت اندام تحتانی (001/0=P) و انعطاف‌پذیری (001/0=P) نشان می‌دهد. باتوجه‌به نتایج می‌توان گفت تمرینات آبی با توسعۀ فاکتورهای زیستی‌حرکتی، توانایی حرکتی سالمندان را بهبود می‌بخشد و با جلوگیری از زمین‌خوردن‌، کیفت زندگی آنها را ارتقا می‌دهد.