نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorهمتی نفر, محمدfa_IR
dc.contributor.authorکردی, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorچوبینه, سیروسfa_IR
dc.contributor.authorچوپانی, ثروتfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T09:31:47Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T09:31:48Z
dc.date.available1399-07-09T09:31:47Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T09:31:48Z
dc.date.issued2013-09-23en_US
dc.date.issued1392-07-01fa_IR
dc.date.submitted2012-09-22en_US
dc.date.submitted1391-07-01fa_IR
dc.identifier.citationهمتی نفر, محمد, کردی, محمدرضا, چوبینه, سیروس, چوپانی, ثروت. (1392). تأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر عوامل فیبرینولیتیک (t-PA، PAI-1 و کمپلکس t-PA/PAI-1) مردان جوان غیرفعال. نشریه علوم زیستی ورزشی, 5(3), 77-89. doi: 10.22059/jsb.2013.32188fa_IR
dc.identifier.issn20089325
dc.identifier.issn2676-4148
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2013.32188
dc.identifier.urihttps://jsb.ut.ac.ir/article_32188.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/363449
dc.description.abstractهدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر عوامل فیبرینولیتیک (t-PA، PAI-1 و کمپلکس t-PA/PAI-1) مردان جوان غیرفعال بود. به این منظور، 18 مرد جوان غیرفعال به‌صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (9n=، سن:41<sub>/</sub>1±33<sub>/</sub>24 سال، قد:91<sub>/</sub>4±22<sub>/</sub>176 سانتی‌متر، وزن:59<sub>/</sub>6±27<sub>/</sub>72 کیلوگرم) و کنترل (9n=، سن:01<sub>/</sub>2±27<sub>/</sub>23 سال، قد:88<sub>/</sub>6±22<sub>/</sub>180 سانتی‌متر، وزن: 23<sub>/</sub>7±27<sub>/</sub>76 کیلوگرم) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت شش هفته و سه جلسه در هفته پروتکل تمرینیHIIT  را اجرا کردند که هر جلسه شامل چهار تا شش تکرار دویدن با حداکثر سرعت در یک ناحیۀ 20 متری با 30 ثانیه بازیافت بود. نمونه‌های خونی یک روز قبل و 48 ساعت بعد از اجرای پروتکل تمرینی، به‌صورت ناشتا برای تجزیه‌و‌تحلیل‌های آزمایشگاهی جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری t مستقل تجزیه‌و‌تحلیل شد و نتایج نشان داد، به‌دنبال شش هفته اجرای HIIT، مقادیر استراحتی PAI-1 در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به‌طور معنادار 13<sub>/</sub>35 درصد کاهش (012<sub>/</sub>0=P) و مقادیر t-PA 69<sub>/</sub>50 درصد و کمپلکس t-PA<sub>/</sub>PAI-1 140درصد افزایش یافتند که این تغییرات نسبت به گروه کنترل معنادار نبود (257<sub>/</sub>0=P و 127<sub>/</sub>0=P). همچنین، نتایج پژوهش حاضر، افزایش معنادار 8 درصدی VO<sub>2max</sub>، حجم پلاسما و کاهش معنادار 68<sub>/</sub>15 درصدی چربی بدن را در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل نشان داد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، به‌نظر می‌رسد اجرای شش هفته HIIT علاوه‌بر کاهش مؤثر چربی بدن و افزایش آمادگی هوازی، به بهبود نسبی فرایند فیبرینولیز و هموستاز در مردان جوان غیرفعال منجر می‌شود.fa_IR
dc.format.extent336
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه علوم زیستی ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Sport Biosciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2013.32188
dc.subjectتمرینات تناوبی با شدت بالاfa_IR
dc.subjectt-PAfa_IR
dc.subjectPAI-1fa_IR
dc.titleتأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر عوامل فیبرینولیتیک (t-PA، PAI-1 و کمپلکس t-PA/PAI-1) مردان جوان غیرفعالfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکترای دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد‌یار دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی‌ارشد دانشگاه تهرانfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue3
dc.citation.spage77
dc.citation.epage89


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد