بررسی و مقایسه فرسودگی شغلی در اعضای هیأت علمی تربیت بدنی و علوم ورزشی و اعضای هیأت علمی دیگر رشته ها

Abstract

هدف از این تحقیق، سنجش و مقایسه فرسودگی شغلی در استادان تربیت بدنی و علوم ورزشی و استادان دیگر رشته‌هاست. جامعه آماری شامل اعضای هیأت علمی دانشکده‌های علوم انسانی دانشگاه‌های تهران،شهید بهشتی و علامه طباطبایی است. تعداد نمونه‌ها 65 نفر است که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای - تصادفی انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه سنجش فرسودگی شغلی «ماسلاچ» است که روایی آن به تأیید متخصصان امر رسیده و نتایج آلفای کرونباخ برای تعیین پایایی ضریب پایایی (81/0) را نشان می‌دهد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS و آزمون‌های t مستقل،K-S ، رگرسیون خطی و یومن ویتنی استفاده شد. براساس نتایج فرسودگی شغلی در بین استادان تربیت بدنی پایین و در بین استادان غیرتربیت بدنی متوسط است و ارتباط معناداری بین فرسودگی شغلی این دو گروه دیده می‌شود. درضمن بین جنس و سابقه با فرسودگی شغلی ارتباطی دیده نشد، ولی سن و فرسودگی با هم رابطه معناداری دارند.