جایگاه و اهمیت سکه در دعوت عباسی

Abstract

عباسیان در سال‌های پایانی دعوت خویش و در آستانه پیروزی نهایی بر امویان (132هـ.ق)، به ضرب سکه‌هایی با نقش برخی شعارهای انقلابی و تأکید بر نسبت با پیامبرخدا(ص) و ذکر آیه 23 سوره مبارکه شوری، پرداختند.آنان همچنین، در یک اقدام حساب‌شده، سکه‌های خود را مشابه سکه‌های عبدالله‌بن معاویه، دیگر انقلابی شیعه آن روزگار ضرب کردند.پرسش اصلی در این پژوهش آن است که انگیزه رهبران و داعیان عباسی از این اقدام تحریک‌کننده و خطرناک چه بود؟با بررسی منابع، مآخذ و تصویرهای سکه‌های موجود، می‌توان به این نتیجه رسید که انگیزه اصلی عباسیان از این اقدام نشان دادن فراگیری جنبش و کاربست تمامی روش‌ها و ابزار برای پیروزی و انتقال از مرحله انقلاب به مرحله حکمرانی بود.آنان همچنین با ضرب سکه و استفاده از آن در داد وستدهای خود، در جریان اقتصاد رو به سقوط امویان در نواحی شرقی، اخلال ایجاد می‌کردند.شناخت انگیزه‌های رهبران و داعیان برجسته دعوت، به ویژه ابومسلم خراسانی، در ضرب این سکه‌ها و ویژگی‌ها و چگونگی ضرب آن‌ها به ما کمک می‌کند تا بسیاری از جنبه‌های تاریک دعوت عباسی را دریابیم و موضع‌گیری آنان را در مورد سایر قیام‌های موازی به ویژه قیام عبدالله‌بن معاویه بشناسیم.