چالش دولت مدرن رضا شاه با ایلات و عشایر؛ مانع توسعه‌یافتگیِ سیاسی
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
779.6کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
مشارکت سیاسیِ مبتنی بر وفاداری ملیِ گروههای قومی و مذهبی موجود در یک کشور، از ارکان اصلی توسعة سیاسی محسوب میشود. در ایران دوره رضا شاه، اگرچه زمینهی رشد مدرنیته و تحکیم مفاهیم اساسیِ آن فراهم شد اما در عمل توسعه‌یافتگیِ سیاسی به معنای مشارکت‌پذیری کلیه اقوام و ایلات و گروههای موجود در این سرزمین صورت نگرفت. مهم‌ترین علّت این امر، چالش این دولت با ایلات و عشایر بود. به علت اهمیت موضوع، این پژوهش با هدف بررسی وتحلیل مناسبات پُرچالش دولت رضا شاه با ایلات و عشایر به عنوان مانع مهم توسعه‌یافتگی سیاسی، قصد آن دارد تا به این سؤال پاسخ گوید که «چالش دولت مدرن رضا شاه با ایلات و عشایر، چرا مانع توسعه‌یافتگی سیاسی شد؟» برای پاسخ به سؤال پژوهش، این فرضیه در نظر گرفته شده که «اعمال سیاستهای خشونتبار علیه ایلات و عشایر، در دولت رضا شاه موجب تحکیم احساسات قومیتی شد، لذا توسعه‌یافتگی سیاسی تحقق نیافت.» پژوهش به شیوه توصیفی ـ تحلیلی به این موضوع میپردازد. یافتهها نشان میدهد استفاده از شیوه سرکوب، اجبار و کنترل شدید برای مهار ایلات و عشایر به منظور تحقق مدرنیسم و تجدّد مورد نظر در دوره رضاشاه، مانع اصلی توسعه‌یافتگی سیاسی بود.
کلید واژگان
ایلات و عشایردولت مدرن
توسعه‌یافتگی سیاسی
هویت
رضاشاه
شماره نشریه
40تاریخ نشر
2019-02-201397-12-01
ناشر
دانشگاه الزهراAlzahra University
سازمان پدید آورنده
دانشجوی دکتری تاریخ ایران اسلامی دانشگاه اصفهاندانشیار گروه تاریخ دانشگاه اصفهان
استاد گروه تاریخ دانشگاه اصفهان
شاپا
2008-885X2538-3493
