بررسی فرآیند انقراض سلسله‌ی والیان اردلان در عهد ناصری
چکیده
سال 1284 قمری نقطه‌ی عطفی در تحولات سیاسی کردستان اردلان بود. مقارن این سال شاهنشاه مقتدر قاجار، ناصرالدین شاه، در پی اعمال سیاست تمرکزگرایی، پس از مرگ والی اردلان از تفویض دوباره‌ی قدرت به اعضای این خاندان خودداری کرد. وی با انتصاب یکی از شاهزادگان قجری به نام فرهاد میرزا معتمدالدوله در این منطقه، به سلطه‌ی سیاسی چند‌صد ساله‌ی خاندان با‌نفوذ محلی اردلان خاتمه داد. این پژوهش با اتخاذ روش تاریخی و با بررسی چگونگی شکل‌گیری روابط پیرامون و مرکز، ضمن روشن کردن دلیل و چگونگی فروپاشی این حکومت محلی، در صدد است علل و عوامل این انقراض و پیامدهای ناشی از آن را مورد بحث قرار دهد و در پاسخ به این پرسش‌ها و ابهامات نشان دهد که سیاست قاجاری کردن ایران، تمرکزگرایی سیاسی و تمایل شدید قدرت فزاینده‌ی نظام استبدادی به تجمیع و ادغام پیرامون در مرکز، اختلافات درونی خاندان اردلان، ضعف سیاسی آخرین والیان اردلان و نارضایتی عمومی، مقارن با رشد روز‌افزون قدرت سلطانی ناصرالدین شاه و سیاست تغییر در شیوه‌ی حاکمیت محلی و نظام والی‌گری نقش مؤثری در انحلال حکومت اردلان‌ها داشته است.
کلید واژگان
کردستاناردلان
حکومت محلی
قاجار
فروپاشی
شماره نشریه
19تاریخ نشر
2014-10-231393-08-01
ناشر
دانشگاه الزهراAlzahra University
سازمان پدید آورنده
استادیار گروه تاریخ دانشگاه رازی کرمانشاهکارشناس ارشد تاریخ گرایش ایران اسلامی
شاپا
2008-885X2538-3493
