هنر تصویر گری در ایران و سرزمین های اسلامی از ظهور اسلام تا تیموریان

Abstract

چکیده: احداث مدارساعراب قبل از ظهور اسلام صوری را خلق کرده، مجسمه ها و هیاکلی از سنگ وچوب می تراشیدند امّا پس از انتشار اسلام از این کار صرفنظر کردند. آیا آیات قرآن آنان را از این عمل بر حذر داشته یا احادیث و اخبار اسلامی ؟ در این مقاله تلاش می شود تا به این سؤال جواب داده شود . ضمناً در دوران خلفای اموی و عباسی این هنر در میان عامه مردم تبدیل به نوع اسلیمی شده در عین حال در میان اقوام غیر عرب چون ایرانیان از میان نرفت . ایجاد تصاویر هنری در نزد خلفا و در میان دستگاه ایشان نیز همچنان بر قرار بود. در ایران نیز از قرون اولیه اسلامی فن نقاشی تعطیل نشد و همزمان با طرحهای اسلیمی ، تصاویر انسانی و حیوانی نیز بر عمارات و کتب خلق می شد ، البته به طور عمومی بر مساجد و مقابر و مدارس ممنوع بود ، دربار سلاطین و مردم به طور خصوصی همچنان از هنر تصویرگری ملتذذ شده با ورود مغولان و اشاعه هنر مینیاتور و تصویر گری چینی از قرن هفتم هجری بار دیگر ایجاد تصویر انسانی و حیوانی در ایران معمول می شود.

واژگان کلیدی: تصویر گری ، پیکره سازی ، اسلیمی ، هنر اسلامی، نقاشی، مساجد، مینیاتور