تحقق هنر به مثابه تحقق حیات سیاسی در فلسفه سیاسی آرنت نگاهی به بسط حوزه زیبایی شناسی به فلسفه سیاسی در آرای آرنت

Abstract

<span class="fontstyle0">آرنت را می توان متفکری در تلاش مدام برای بازسازی نظری حوزه اندیشه سیاسی دانست. مراد نوین او از این<br />حوزه هر چند نتیجه جستجوی او در منابع یونانی است اما در بردارنده دلالت هایی تازه نیز هست . تلاش آرنت در<br />راستای تدوین معنا یی ضد اومانیستی برای آزادی و ابهام زدایی از این واژه از یک سو و تاکید موکد او بر پیوند<br />التزامی میان تکثّر و آزادی از سویی دیگر از مهم ترین این ابعاد تازه هستند . اما تازه ترین مورد مغفول مانده در آرای<br />او ، نگاه او به هنر به عنوان قلمرویی است که تحقق تکثر و حیات سیاسی را به شکلی توامان تضمین میکند . از آن<br />رو که آرنت هرگز اثری را منحصر به حوزه زیبایی شناسی و هنر نکرده است ، در این مقاله چگونگی بسط نظری<br />حوزه زیبایی شناسی به فلسفه سیاسی آرنت را در خلال آثار متعدد و پراکنده او ، مورد بررسی و نهایتا تدوین قرار می<br />دهیم</span> <br /><br />