تحلیل تاریخ‌نگاری محلی ایران پسامشروطه (1336-1324هـ.ق)
نوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
تاریخ‌نگاری محلی دورۀ قاجار، تحت تأثیر تحولات سیاسی‌اجتماعی این دوره دگرگونی‌هایی یافت. این پژوهش با معرفی 6 اثر از تاریخ‌نگاری محلی پسامشروطه، سه شاخص را در آنها بررسی می‌کند: ملی‌گرایی (باستان‌گرایانه)؛ بازتاب وقایع سیاسی مشروطه در این آثار؛ و فقدان نگرش و چشم‌انداز برون‌مرزی. هدف پژوهش میزان تأثیرپذیری تاریخ‌های محلی پسامشروطه از جنبش مشروطه و مواضع نویسندگان در این خصوص است. این پژوهش با استفاده از روش کتابخانه‌ای و با شیوۀ توصیفی‌تحلیلی به بررسی داده‌ها پرداخته است. دستاورد پژوهش حاکی از آن است که تاریخ بختیاری و تاریخ دلگشای اوز طرفدار مشروطه و تاحدی آشنا با مفاهیم ملی‌گرایی بوده است و به‌گونه‌ای وقایع مشروطه در آنها بازتاب یافته، ولی دو اثر مخالف مشروطه، آثارالرضا و تاریخ نصف جهان به ملی‌گرایی و وقایع مشروطه بی‌اعتنا بوده و دو اثر بندرعباس و خلیج‌فارس و تاریخ لارستان که موضعی بی‌طرفانه ابراز کرده‌اند؛ ملی‌گرایی را بازتاب داده، اما به وقایع مشروطه نپرداخته‌اند و درمجموع تمامی آنها چشم‌اندازی گسترده و برون‌مرزی نداشته‌اند.
کلید واژگان
تاریخ محلیقاجار
مشروطیت
تاریخ‌نگاری
ملی‌گرایی
شماره نشریه
24تاریخ نشر
2019-12-221398-10-01
ناشر
دانشگاه الزهراAlzahra University
سازمان پدید آورنده
دانشجوی دکترا، گروه تاریخ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف‌آباد، ایران.دانشیار گروه تاریخ دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
استادیار گروه تاریخ دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
شاپا
2008-88412538-3507
