اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر احساس امیدواری و باور به جهان عادل در بیماران مبتلا به سرطان سینه

Abstract

<strong>مقدمه:</strong> بحران­های ناشی از سرطان سبب عدم تعادل و ناهماهنگی فکر و جسم می­شود، اما بیشترین حالت در این دوره برای بیمار حس یاس و ناامیدی است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر احساس امیدواری و باور به جهان عادل در بیماران مبتلا به سرطان سینه انجام شد<em>.</em> <strong>روش:</strong> روش پژوهش نیمه­تجربی، طرح پیش‌آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان مبتلا به سرطان سینه شهر تهران بودند که از بین آنها تعداد 40 نفر به‌صورت نمونه­گیری در دسترس هدفمند انتخاب شدند.سپس به‌صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایشی جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده­ها شامل پرسشنامه باور به جهان عادل رابین و پپلاوفرنهام (2003) و پرسشنامه امید به زندگی هرث بودند. داده­ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند. <strong>یافته‌ها:</strong> نتایج پژوهش حاکی از روند افزایشی پایدار در نمرات مقیاس امیدواری و باور به جهان عادل بیماران مبتلا به سرطان سینه بود که بیانگر اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش متغیرهای مذکور است<em>.</em> <strong>نتیجه‌گیری:</strong> ناامیدی نقشیمستعدکننده، تسریع‌کننده و تداوم‌بخش را در بیماری‌های سرطانی بازی می‌کند و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می‌تواند با افزایش آن نقش مهمی را به‌عنوان درمان‌های کمکی و توان‌بخشی در کنار درمان‌های پزشکی ایفا کند.