اثربخشی معنادرمانی بر سلامت معنوی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به بیماری ایدز در شهر تهران

Abstract

<strong>مقدمه:</strong> بیماری ایدز مسیر زندگی افراد مبتلا به بیماری را تغییر می­دهد و باعث کاهش اعتمادبه­نفس، افزایش احساس آسیب­پذیری و افکار آشفته در آن­ها می­شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی بر سلامت معنوی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به بیماری ایدز شکل گرفت.<strong> روش:</strong> طرح پژوهش نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه زنان مبتلا به بیماری ایدز بود که در سال 1394 به کلینیک­های شهر تهران مراجعه کردند که از میان آن­ها 30 نفر به شکل تصادفی انتخاب شده و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی­های گروه آزمایش 10 جلسه مداخله معنادرمانی را دریافت کردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و سلامت معنوی الیسون و پالوتزین بود که در مرحله پیش آزمون و پس آزمون اجرا شدند. به­منطور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیری با استفاده از نرم افزار spss20 استفاده شد. <strong>یافته­ ها:</strong> یافته­های پژوهش نشان داد، معنا درمانی سبب افزایش کیفیت زندگی و خرده مقیاس­های آن (سلامت روانی، سلامت جسمانی، سلامت اجتماعی و محیط) می­شود. همچنین، معنادرمانی سلامت معنوی این زنان را در ابعاد سلامت وجودی و مذهبی نیز افزایش می­دهد.<strong> نتیجه ­گیری:</strong> با توجه به نتایج به دست آمده، می توان استنباط کرد که معنادرمانی سبب افزایش کیفیت زندگی و سلامت معنوی در افراد مبتلا به ایدز می­شود، معنویت را می­توان به­عنوان یک روش مقابله­ای، برای ارتقاء سلامت معنوی و افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ایدز مورد استفاده قرار داد.