خودمهارگری و سلامت: نقش تعدیلکننده شفقتخود
(ندگان)پدیدآور
سعیدی, ضحیبهرامی احسان, هادیعلیپور, احمدنوع مدرک
Textعلمی- پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
مقدمه: بسیاری از مشکلات سلامتی انسان مستقیماً ناشی از انتخابهای رفتاری است، اما معمولاً افراد به روشی که به ارتقای سلامتی و طول عمر آنها منجر شود، رفتار نمیکنند. هدف این مطالعه بررسی نقش شفقت خود در رابطهی میان خودمهارگری و رفتارهای مربوط به سلامتی است. روش: به این منظور 127 دانشجوی روانشناسی دانشگاه تهران (45 پسر و 82 دختر با سن 18 تا 33 سال) پرسشنامه 4 بعدی سنجش سلامت و فرم کوتاه مقیاس شفقت خود و خودمهارگری را تکمیل کردند. یافتهها: یافتهها نشان داد خودمهارگری و شفقت خود با سلامت همبستگی مثبت دارند و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی، نقش تعدیلکنندگی شفقت خود را در رابطهی خودمهارگری و سلامت نشان داد، به صورتی که در افراد با شفقت خود بالاتر، خودمهارگری پیشبین قویتری برای سلامت بود. نتیجهگیری: با توجه به نقش شفقت خود در مراحل خودمهارگری (انتخاب هدف، پیگیری، ارزیابی هدف و تنظیم هیجانات) مؤلفههای سلامت قابل تبیین هستند
کلید واژگان
سلامتخودمهارگری
شفقت خود
اثر تعدیلکننده
تاثیر هیجانات بر سلامت و رفتارهای مرتبط با سلامت
جنبه های روانشناختی در سلامت و بیماریها
میانجی گرهای روانشناختی و اجتماعی مرتبط با سلامت
شماره نشریه
19تاریخ نشر
2016-10-221395-08-01
ناشر
دانشگاه پیام نورسازمان پدید آورنده
دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت، دانشگاه تهران. ایران.دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه تهران. ایران.
استاد گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور. ایران.
شاپا
2322-12832538-5585




