تأثیر رابطه‌‌بازی بر نگرش و رفتار کارکنان سازمان

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین پارتی‌بازی در سازمان و عملکرد مدیریت منابع انسانی انجام شده است. بدین‌منظور، رابطه‌ی بین پنج متغیر: پارتی‌بازی، مدیریت منابع انسانی، رضایت شغلی، تمایل به ترک خدمت و بیان کلمات شفاهی منفی، مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به این متغیرها، 10 فرضیه تدوین شد که به بررسی زوجی رابطه‌ی بین این متغیرها می‌پردازد. جامعه‌ی آماری تحقیق تمام کارکنان یکی از شرکت‌های صنایع کاشی کشور است که تعداد نمونه‌ی آماری تحقیق نیز با استفاده از فرمول نمونه‌گیری از جامعه‌ی محدود و واریانس نامعلوم تعیین شد. خلاصه‌ی نتایج به‌دست‌آمده از این‌قرار است: پارتی‌بازی اثر منفی معناداری بر اقدامات مدیریت منابع انسانی و رضایت شغلی می‌گذارد. مدیریت منابع انسانی روی رضایت شغلی اثر مثبت و روی بیان کلمات منفی درباره‌ی سازمان، اثر منفی می‌گذارد. رضایت شغلی اثر منفی معنا‌داری روی تمایل به ترک خدمت کارکنان و بیان کلمات منفی اعمال می‌کند و درنهایت مشخص شد، افرادی که قصد ترک خدمت داشته باشند در مورد سازمان بدگویی می‌کنند. با توجه به این نتایج واضح است که پارتی‌بازی یک پدیده‌ی غیرحرفه‌ای و غیراخلاقی است که بر روی کارمندان اثر منفی دارد و بیش از این‌که به نفع سازمان باشد، تأمین منافع اعضای یک خانواده یا دوستان نزدیک را در بر دارد.