تحلیل تأثیر علامت‌دهی بر جذابیت سازمان برای متقاضی؛ تبیین نقش نگرش و هویت‌یابی متقاضی

Abstract

نظریه علامت‌دهی (سیگنالینگ) که منشأ اقتصادی دارد، به بررسی عدم تقارن اطلاعات بین دو طرف می‌پردازد و به علائم ارسال‌شده برای تعدیل این اطلاعات نامتقارن اشاره می‌کند. این مفهوم، اخیراً وارد ادبیات مدیریت منابع انسانی شده و در بحث جذب و استخدام از آن بهره گرفته می‌شود. هدف پژوهش حاضر، استفاده از این مفهوم در ایجاد جذابیت سازمان برای کارجویان است. بدین‌منظور، تأثیر متغیر علامت‌دهی (متشکل از دو بعد علائم سطح فردی و علائم سطح سازمانی) بر نگرش متقاضی نسبت به سازمان به‌عنوان متغیر میانجی و تأثیر آن بر جذابیت سازمان بررسی شد. نقش تعدیلگر هویت‌یابی در رابطه میان علامت‌دهی و نگرش متقاضی نسبت به سازمان نیز تبیین شد. این پژوهش ازلحاظ هدف، کاربردی و ازنظر نحوه گردآوری داده‌ها توصیفی- پیمایشی است. جامعۀ هدف شامل تمامی کارجویان شرکت‌کننده در نمایشگاه کار سال 1397 بودند. روش تحلیل داده‌ها، مدل‎سازی معادلات ساختاری ﺑﺎ روﻳﻜﺮد حداقل ﻣﺮﺑﻌﺎت ﺟﺰﺋﻲ و نرم‎افزار Smart PLS2.6 بود. نتایج آزمون فرضیه‌های پژوهش نشان داد، علائم سطح فردی و علائم سطح سازمانی تأثیر معنی‌داری بر نگرش متقاضیان به سازمان دارند. تأثیر نگرش متقاضیان به سازمان بر جذابیت سازمان برای آنان نیز تأیید شد. نقش تعدیل‌گری هویت‌یابی سازمانی در رابطه میان علائم سطح سازمانی و نگرش کارجویان به سازمان تأیید شد، اما این متغیر، تعدیل‌گرِ معنی‌داری در رابطه میان علائم سطح فردی و نگرش متقاضیان به سازمان نبود.