تعیین نیاز حرارتی و جایگاه ارقام ذرت برای گروه‌های مختلف رسیدگی در منطقه داراب

Abstract

شاخص‌های حرارتی در مقایسه با سیستم‌های مبتنی بر تعداد روز دارای قابلیت بالاتری در پیش‌بینی دقیق سرعت رشد و نمو هیبرید‌های ذرت می‌باشند. این آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی به صورت اسپلیت پلات در 4 تاریخ کاشت (10 تیر، 20 تیر، 30 تیر و 10 مرداد) و 20 هیبرید داخلی و خارجی در 5 گروه رسیدگی و 3 تکرار در سال 1386 در منطقه داراب انجام گرفت. مقایسه میانگین‌ها نشان داد، بیشترین زمان لازم جهت سبز شدن متعلق به گروه رسیدگی 700 و کمترین به گروه 200،300 تعلق داشت. گروه رسیدگی 700 بیشترین تعداد روز تا رسیدن فیزیولوژیک را نشان داد. همچنین در این آزمایش مشاهده شد که عملکرد دانه در تاریخ کاشت دیرتر، کاهش و رطوبت دانه افزایش می‌یابد. هیبریدهای گروه رسیدگی 600 دارای بیشترین میزان عملکرد بودند. به منظور ایجاد محیط‌های مختلف و امکان برآورد نیاز گرمایی، از شاخص‌های حرارتیGDD ،CHU وGTIبرای هریک از هیبریدها استفاده شد. در نهایت بر اساس شاخص‌های حرارتی و فاکتورهای مورد بررسی، ارقام OSSK602, BC666, BC504 و BC404 به عنوان بهترین ارقام و تاریخ کاشت 30 تیر بهترین تاریخ کاشت در منطقه معرفی گردید. همچنین با توجه به بررسی رگرسیون هر سه شاخص حرارتی، شاخص حرارتیCHUبه عنوان پایدارترین شاخص معرفی گردید.