تأثیر سالیسیلیک اسید و جاسمونیک اسید بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی همیشه بهار (.Calendula officinalis L) تحت شرایط شوری

Abstract

به منظور ارزیابی تأثیر غلظت های مختلف سالیسیلیک اسید و جاسمونیک اسید بر وزن خشک ریشه و اندام هوایی، مقادیر کلروفیل، کاروتنوئید، آنتوسیانین، میزان قندهای محلول، پرولین، مالون دی آلدئید، درصد و وزن عصاره گل همیشه بهار تحت تنش شوری، آزمایشی در سال 1393 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی شهر ری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تیمارها شامل 4 سطح شوری با آب آبیاری (صفر، 25، 50 و 75 میلی مولار کلرید سدیم)، محلول پاشی سالیسیلیک اسید در دو سطح (صفر و 0/7 میلی مولار) و جاسمونیک اسید در دو سطح (صفر و 100 میکرومولار) بودند. نتایج نشان داد که با افزایش شدت شوری وزن خشک ریشه و اندام هوایی، مقادیر کلروفیل، کاروتنوئید، آنتوسیانین موجود در برگ و وزن عصاره گل به طور معنی داری کاهش و میزان قندهای محلول، پرولین، مالون دی آلدئید و درصد عصاره به طور معنی داری افزایش یافتند. در همین حال، کاربرد سالیسیلیک اسید و جاسمونیک اسید سبب افزایش وزن خشک ریشه (72%)، وزن خشک اندام هوایی (59%) و وزن عصاره گل (43%) گردید که تا حدودی از اثرات منفی شوری می کاهد.