ساختار عاملی و روایی مقیاس خودانتقادی/خوداعتمادی در بین معلمان

Abstract

هدف پژوهش حاضر ارزشیابی ویژگی‌های روان‌سنجی نسخه فارسی مقیاس خودانتقادی/ اعتماد به خود در معلمان زن و مرد بود. پژوهش حاضر یک پژوهش اعتباریابی بود. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش شامل 444 معلم بود که از میان معلمان دوره دوم مقطع متوسطه شهر بجنورد در سال تحصیلی 95-1394 با روش خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش مقیاس خودانتقادی/ اعتماد به خود، خودکارآمدی و شادکامی بود. برای بررسی پایایی مقیاس خودانتقادی/ اعتماد به خود از روش آلفای کرونباخ و ضریب بازآزمایی و برای بررسی از روش واگرا و روش تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی استفاده شد. پایایی مقیاس با استفاده از روش آلفای کرونباخ برای خودانتقادی 69/0 و برای اعتماد به خود 77/0 محاسبه شد. روایی واگرا پرسشنامه خودانتقادی و اعتماد به خود نیز از طریق همبسته نمودن آن با مقیاس خودکارآمدی و شادکامی معنادار به دست آمد. استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی ساختار دو عاملی آن را تایید کرد. نسخه پرسشنامه خودانتقادی/ اعتماد به خود برای اندازه‌گیری خودانتقادی/ اعتماد به خود در معلمان رضایت بخش به نظر می‌رسد. البته، انجام پژوهش‌های بیشتر برای تایید این یافته‌ها در معلمان لازم است.