ساخت و اعتباریابی مقیاس والد آزاری (پسر-مادر)

Abstract

به نظر می‌رسد والد آزاری، پرخاشگری و خشونت نسبت به والدین از پدیده‌های نا آشکار رایج در حوزه آسیب شناسی خانواده هستند. هدف اصلی این پژوهش ساخت و اعتباریابی مقیاس والد آزاری (پسر-مادر) شامل روایی سازه، روایی همگرا و همسانی درونی بود. روش تحقیق از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه مادران دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر اهواز و فرزند نوجوان پسر آن-ها بود که 364 نفر از این مادران به صورت نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. مادران، پرسشنامه والد آزاری (پسر-مادر) و پسران آن‌ها مقیاس نگرش فرزند نسبت به مادر را تکمیل کردند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی با استفاده از تحلیل عناصر اصلی و چرخش متعامد (واریماکس) نشان داد که این مقیاس از سه عامل مالی، فیزیکی و عاطفی تشکیل شده است. روایی همگرای مقیاس والد آزاری (پسر-مادر) از طریق همبسته کردن این مقیاس با مقیاس نگرش فرزند نسبت به مادر محاسبه شد. ضرایب همبستگی میانگین نمره‌های آزمودنی‌ها در مقیاس والد آزاری (پسر-مادر) با مقیاس نگرش فرزند نسبت به مادر معنادار (به جز والد آزاری فیزیکی) بود. همسانی درونی مقیاس والد آزاری (پسر-مادر) و عوامل آن بر حسب ضرایب آلفای کرونباخ محاسبه شد و با ضرایب همبستگی از 75/0 تا 98/0 مورد تایید قرار گرفت. بر اساس نتایج این پژوهش، مقیاس والد آزاری (پسر-مادر) برای سنجش این سازه در نمونه های ایرانی از پایایی و روایی کافی برخوردار است.