تعیین اعتبار و پایایی پرسشنامه اضطراب آسیب ورزشی

Abstract

هدف از انجام این تحقیق بررسی روایی و پایایی پرسشنامۀ اضطراب آسیب ورزشی بود. 237 ورزشکار مرد از رشته‌های ورزشی انفرادی و تیمی شامل کشتی آزاد و فرنگی، تکواندو، بدمینتون، فوتبال، بسکتبال، دوومیدانی، ووشو، کاراته، جودو، آمادگی جسمانی، اسکی، والیبال و به تعداد پراکنده از سایر رشته‌ها به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. سابقۀ ورزشی آن‌ها به‌طور میانگین 1 ±32 سال و سن 10 ± 55 سال بود. پرسشنامه پس از ترجمه به فارسی و تأیید ترجمه توسط چند متخصص، به ورزشکاران ارائه و سپس تحلیل شد. تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد مقدار ویژه در عامل‌های اول 876/5، دوم 101/2، سوم 028/2، چهارم 267/1، پنجم 155/1، ششم 114/1 بود. درصد واریانس تراکمی در کل 420/56 بود به‌طوری‌که درصد واریانس‌ها به ترتیب از دست دادن توانایی‌های ورزشی با 482/24 درصد، مأیوس شدن افراد خاص از فرد با 754/8 درصد، آسیب‌دیدگی مجدد با 450/8 درصد، ادراک ضعیف فرد از خود با 280/5 درصد، از دست دادن حمایت اجتماعی 812/4 با درصد، اختلال تصور از خود با 642/4 درصد بود. بود. شاخص‌های برازش مدل با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی مشخص کرد که مقدار کای اسکوئر برابر 40/553 در سطح معنی‌داری p=0/0 بود که با درجۀ آزادی مدل مستقل (276) فاصله داشت. شاخص نسبت کای اسکوئر به درجۀ آزادی 96/3543 بود. همچنین شاخص برازندگی مقایسه‌ای برابر با (90/0) بود و شاخص برازش هنجارشده برابر با (84/0) و ریشة میانگین مجذور خطای برآورد برابر با (078/0) بود. به‌طورکلی تمامی شاخص‌های برازش مدل مطلوب بودند. پایایی درونی با آلفای کرونباخ 853/0 بود که قابل‌قبول و مطلوب است.