روش بهینه هموارسازی داده‌ها در همترازسازی: مورد مطالعه آزمون تولیمو و آزمون‌های جامع کنکورهای آزمایشی سازمان سنجش آموزش کشور

Abstract

این پژوهش با هدف یافتن بهترین روش هموارسازی داده ها در روشهای مختلف همترازسازی انجام شد. به این منظور از داده‌های آزمون تولیمو و آزمونهای جامع کنکورهای آزمایشی شرکت تعاونی سازمان سنجش آموزش کشوردر سال 92-91 استفاده شد. برای تحلیل داده‌های آزمونهای جامع کنکورهای آزمایشی شرکت تعاونی سازمان سنجش آموزش کشور صرفاً از سؤالات مشترک دروس عمومی رشته‌های ریاضی- فیزیک، علوم تجربی و علوم انسانی استفاده شد. برای یافتن بهینه ترین روش هموارسازی داده ها در همترازسازی از حجم نمونه های مختلف و آزمونهای با تعداد سؤالات مختلف (طول متفاوت) استفاده شد. در آزمون تولیمو از طرح همترازسازی NEAT و در آزمونهای جامع از طرح گروه‌های همسان استفاده شد. نتایج تحلیل‌ها به طور کلی نشان داد که برای هموارسازی داده ها در آزمون تولیمو، مدل اول (مدل لگاریتم خطی شامل میانگین، واریانس، چولگی و کشیدگی- چهار گشتاور اول برای آزمون و لنگر) که ساده‌تر است انتخاب شد و بهترین مدل برای هموارسازی داده‌های آزمون تولیمو (فرم X) در سه حجم نمونه 200، 500 و 1000 نفری مدل اول بدست آمد. به همین ترتیب، در فرم Y آزمون تولیمو در حجم نمونه 200 و 1000 نفر بهترین مدل، مدل اول و در حجم نمونه 500 نفر مدل دوم برگزیده شد. در داده های آزمون جامع سنجش، (هم فرم X و هم فرم Y) در حجم های نمونه مختلف 200، 500 و 1000 نفری بهترین مدل، مدل سوم مدل لگاریتم خطی شامل میانگین، واریانس، چولگی و کشیدگی (چهار گشتاور اول) است چون مدلی که کمترین مقدار AIC را داشته باشد برازش بهتری دارد. همچنین نتایج پژوهش گویای آن است که به موازات افزایش حجم نمونه، برازش مربوط به هموارسازی کرنل نیز بهبود یافته است و بهبود هموارسازی کرنل با افزایش طول آزمون همراه بوده است.