بررسی ویژگی‌های روان‌سنجیِ پرسشنامه خودکارآمدی دانشگاهی بین دانشجویان با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی (CFA) و نظریه سوال ـ پاسخ (IRT)

Abstract

پژوهش حاضر با هدف تعیین ویژگی‌های روان‌سنجی و تأیید استواری ساختار عاملی پرسشنامة خودکارآمدی دانشگاهی در نمونه‌ای از دانشجویان ایرانی اجرا شد. در مطالعه مقطعی حاضر، 299 دانشجوی کارشناسی با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شده و پرسشنامه‌های خودکارآمدی دانشگاهی و تعلل ورزی تحصیلی را تکمیل کردند. برای تعیین ساختار پرسشنامه‌های خودکارآمدی دانشگاهی از تحلیل عاملی تأییدی سلسله مراتبی بهره گرفته شد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که مدل سه عاملی پرسشنامه خودکارآمدی دانشگاهی (رشته ها، هم اتاقی‌ها و موقعیت‌ اجتماعی) از بیشترین برازش با داده‌ها برخوردار است. خرده مقیاس‌های تعلل ورزی با مؤلفه‌های مقیاس خودکارآمدی دانشگاهی به غیر از هم اتاقی همبستگی منفی و معنی‌داری نشان داد. با بکارگیری نظریه سوال پاسخ (IRT) با این نمونه، ما نشان دادیم که بسیاری از گویه‌ها قدرت تمیز و ضریب دشواری مناسبی ندارند. تابع آگاهی آزمون و سوال در انتهای منحنی متمرکز شدند و نشان‌دهندة این است که مقیاس در دامنه بالاو پایین صفت مکنون خودکارآمدی دانشگاهی بسیار پایا است. بطور کلی، یافته‌های پژوهش نشان داد که ساختار عاملی پرسشنامة خودکارآمدی دانشگاهی از برازش مطلوبی برای دانشجویان کارشناسی برخوردار است و از آن می‌توان به عنوان ابزاری روا در سنجش ابعاد توانایی دانشجویان برای انجام موفقیت‌آمیز انواع تکالیف مربوط به دانشگاه استفاده کرد.