تحلیل موازی: روشی برای تعیین تعداد عامل‌ها

Abstract

زمینه: در مطالعات زیادی از تحلیل عاملی اکتشافی برای کاهش داده‌ها استفاده می‌شود. تعیین تعداد واقعی عامل‌های قابل‌استخراج بزرگترین مشکلی است که محققان در اجرای تحلیل عاملی با آن روبه‌رو می‌شوند. روش‌های معمول و رایج، تعداد عامل‌های قابل‌استخراج را بیشتر و یا کمتر از حد واقعی برآورد می‌کنند. هدف: این پژوهش به‌منظور ارزیابی روش‌های معمول تعیین تعداد عامل‌های قابل‌استخراج و معرفی تحلیل موازی به‌عنوان یکی از دقیق‌ترین روش‌های تعیین تعداد واقعی عامل‌ها انجام‌گرفته است. روش: تحلیل موازی در مراحل گام‌به‌گام با ارائه مثال واقعی با استفاده از Syntax نویسی که در SPSS شرح داده می‌شود. یافته‌ها: نتایج حاکی از آن است که تحلیل موازی دقیق‌ترین روش در بین روش‌هاست که متأسفانه کاربرد بسیار محدودی دارد. نتیجه‌گیری: باوجود دقیق بودن روش تحلیل موازی، این روش در بین محققان شناخته‌شده نیست و یکی از دلایل این عدم شناخت، نبود گزینه‌ای برای تحلیل موازی در معروف‌ترین بسته‌های آماری است. لذا این مقاله، به توصیف تحلیل موازی و شرح چگونگی اجرای آن پرداخته است. امید است در آینده شاهد استفاده بیشتر از این روش کارآمد باشیم.