ارزیابی پتانسیل منابع آب زیرزمینی حوضه‌ی آبریز صوفی چای با استفاده از مدل‌های نسبت فراوانی و سیستم اطلاعات جغرافیایی

Abstract

مدیریت مناسب منابع آب زیرزمینی برای شناخت پتانسیل­های بالای منابع آب زیرزمینی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق با استفاده از مدل‌ نسبت فراوانی^{^[1]} تلاش گردیده تا مناطق با پتانسیل بالای آب زیرزمینی حوضه­ی آبریز صوفی چای مشخص گردد. از عوامل مؤثر هیدروژئولوژیکی در وقوع آب زیرزمینی شامل: ارتفاع، شیب، توپوگرافی، تراکم رودخانه‌ها، تراکم خطواره‌ها، زمین‌شناسی، خاک‌شناسی و کاربری اراضی می­باشد. در این مدل، ابتدا چاه­های با آبدهی بالای11 لیتر بر ثانیه از حوضه مورد مطالعه استخراج گردید. سپس70 درصد چاه برای مرحله­ی مدل­سازی (6981 عدد) و 30 درصد چاه برای مرحله­ی صحت­سنجی (تعداد2992 عدد) به صورت تصادفی انتخاب گردید. با استفاده از GIS تحلیل­های لازم بر روی عوامل و نقشه­ها صورت گرفت و نقشه­ها همپوشانی شدند. در نهایت با استفاده از خروجی مدل، نقشه­ی پتانسیل منابع آب زیرزمینی ایجاد گردید. جهت صحت­سنجی و ارزیابی نقشه‌های پتانسیل آب زیرزمینی از منحنی ‌ROC استفاده گردیده شد. مساحتی از حوضه که زیرخط منحنی قرارگرفته نتایج رضایت بخشی از این مدل را ارائه داده است. بدین صورت نواحی که در بخش پتانسیل بالای آب زیرزمینی قرار گرفته‌اند دارای بیش از 90% چاه‌های منطقه را شامل شده است. همچنین نتایج این منحنی نشان داد که 7/80 درصد این مدل کارایی خوبی در پتانسیل منابع آب زیرزمینی منطقه دارد. بر این اساس با استفاده از این مدل درصد مساحت­ها به این صورت می­باشد: 63درصد از مناطق کم، 18درصد متوسط، 12درصد خوب و 7 درصد خیلی خوب می­باشد.<br /> <br clear="all" /><br /> <br />