سیاست سود تقسیمی از منظر تئوری نمایندگی

Abstract

پرداخت سود سهام یکی از اطلاعات مورد توجه سرمایه­گذاران در اخذ تصمیم­های سرمایه­گذاری است که عوامل مختلفی می­تواند بر آن اثرگذار باشد. از جمله­ی این عوامل می­توان به ساختار مالکیت شرکت­ها اشاره کرد. گروه­های مختلف سرمایه­گذاران می­توانند اثرات متفاوتی روی عملکرد شرکت و همچنین پرداخت سود سهام داشته باشند. سؤال اصلی این است که آیا پرداخت سود سهام، در انطباق با اهداف فرصت طلبانة مطرح در متون نمایندگی صورت می­گیرد و اعضای غیرموظف هیأت مدیره بر نحوۀ توزیع سود مؤثر هستند؟ و آیا می­توان این متغیرها را (به طور غیرمستقیم) جایگزین یا مکمل کاهش هزینه نمایندگی تلقی نمود؟ در این مطالعه درصدد پاسخ­گویی به این سؤال خواهیم بود. بدین منظور، اطلاعات 67 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1387-1380 با استفاده از تکنیک­های آماری مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل نشان می­دهدکه بین نسبت اعضای غیرموظف هیأت مدیره، ساختار دارایی ثابت، ریسک تجاری و نسبت بدهی با نسبت پرداخت سود سهام رابطه منفی وجود دارد. همچین بین سودآوری، نقدینگی و درصد مالکیت اعضای هیأت مدیره با نسبت پرداخت سود سهام رابطه مثبت و معنی­داری مشاهده شد. اندازه شرکت و فرصت سودآوری بر نسبت پرداخت سود سهام مؤثر نیستند.