گامی در اثبات فرضیة وجود فعل مرکب در زبان عربی
(ندگان)پدیدآور
رضایی, ساراابن الرسول, سیدمحمدرضارفیعی, عادلنوع مدرک
Textعلمی - پژوهش
زبان مدرک
العربيةچکیده
فعل مرکب از پیوند یک فعل با یک اسم یا صفت یا بن فعل و یا جزء دیگری پدید میآید. این نوع فعل در برخی زبانها ازجمله زبان فارسی وجود دارد ولی چنین گونهای در دستور زبان عربی تاکنون شناسایی نشدهاست. این در حالی است که دربارة برخی از کاربردهای ترکیبی فعل در زبان عربی اختلاف نظر وجود دارد و هر یک به نوبة خود قابل بررسی و نقد است. نگارندگان در این مقاله با روشی توصیفی ـ تحلیلی نخست به تعریف و ویژگیهای فعل مرکب در زبان فارسی پرداخته؛ سپس فعل را در زبان عربی در ترکیب با اجزای دیگر جمله بررسی کردهاند و درنهایت ضمن آوردن نمونههایی، فرضیة وجود فعل مرکب را در زبان عربی ارائه کردهاند. بر اساس این فرضیه در نمونههایی مانند «کَانَ یَذهَبُ المُعَلِّمُونَ» که فعل مضارع مفرد بلافاصله پس از فعل ناقصة مفرد آمده و فاعل آن اسمی مثنی یا جمع است، میتوان «کانَ یَذهَبُ» را یک واحد فعل ترکیبی (فعل مرکب) تلقی کرد که یک فاعل (المُعلِّمُونَ) دارد.
کلید واژگان
فعل مرکبدستور زبان عربی
دستور زبان فارسی
زبانشناسی مقابلهای
شماره نشریه
45تاریخ نشر
2018-03-011396-12-10
ناشر
انجمن ایرانی زبان وادبیات عربیسازمان پدید آورنده
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه اصفهاناستاد گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه اصفهان
استادیار گروه زبانشناسی دانشگاه اصفهان




