سه نماد از شهیدان فلسطینی در شعر عمر ابوریشه از سال 1948م. تا 1967م.

Abstract

با شکست فلسطین در سال 1948م. ادبیات مقاومت این سرزمین وارد مرحلة جدیدی شد.<em> عمر ابوریشه</em> (1908-1990م)، شاعر مقاومت سوریه، ازجمله شاعرانی است که حجم زیادی از شعر خود را در دفاع از فلسطین سروده و توجه ویژه‌ای به شهید و شهادت داشته‌است. این پژوهش با هدف بررسی ویژگی‌های شهیدان فلسطینی در شعر ابوریشه و نمادپردازی شاعر از شهیدان فلسطین با توجه به دو برهة زمانی حساس از وضعیت کشور فلسطین یعنی سال 1948م و 1967م انجام شده‌است و با روش توصیفی ـ تحلیلی دریافته می‌شود که در شعر ابوریشه شهیدان به خصال نیک انسانی ازجمله حقیر شمردن دنیا، حافظ مجد و عظمت وطن، ایثارگر و فداکار، روشن‌ضمیر، آگاه به مسائل روزگار، و... آراسته‌اند. ابوریشه این مفاهیم را بنا به مقتضیات زمانه و حوادث آن در سه نماد متفاوت از شهیدان ارائه می‌کند: یکم: شهید نماد جوان فلسطینی است که در راه برافراشته نگه‌داشتن پرچم استقلال فلسطین به شهادت می‌رسد؛ دوم: شهید نماد رهبر و پیشوای جامعه است که دوشادوش مردم فلسطین با دشمن می‌جنگد و به شهادت می‌رسد؛ سوم: شهید نماد هر فلسطینی است که هرگز از قدرت دشمن نمی‌هراسد و شیفتة دلسوزی، ترحم، مهر و محبت ظاهری و... او نمی‌شود و با وی مقابله می‌کند تا به شهادت می‌رسد.