اثر بخشی درمان شناختی هیجانی دینی(TECR) برحالت های روان شناختی مثبت بیماران مزمن کلیوی

Abstract

هدف پژوهش حاضراثر بخشی درمان شناختی – هیجانی دینی(RCET )برحالت های روان شناختی مثبت بیماران مزمن کلیوی بود. پژوهش از نوع نیمه تجربی و طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. حجم نمونه 40 نفربود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به تصادف به دو گروه آزمایش ( 20 نفر) و کنترل ( 20 نفر) تقسیم شدند. سپس گروه آزمایش به مدت 15 جلسه 90 دقیقه ای تحت تاثیر درمان شناختی – هیجانی دینی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه حالت های روان شناختی مثبت نسائی، رجایی وخوی نژاد ( 1390 ) مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره ( آنکوا ) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد حالت های روان شناختی مثبت گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل معنا دار بود. نتیجه اینکه، درمان شناختی – هیجانی دینی( RCET ) به عنوان رویکردی جدید موجب افزایش معنویت و حل مساله در رویایی با رنج های انسان می شود.