بررسی تغذیه گاوماهی گرد (Neogobius melanostomus) در سواحل جنوب‌غربی دریای خزر (سواحل استان گیلان)

Abstract

<strong>چکیده</strong> گاوماهی گرد (<em>Neogobiusmelanostomus</em>) مانند گاوماهیان دیگر دریای خزر به‌دلیل استفاده از طعمه‌های غیرقابل دسترس برای سایر ماهیان، به‌عنوان رقیب غذایی ماهیان کفزی‌خوار، به‌عنوان غذای اصلی ماهیان شکارچی و همچنین به‌دلیل افزایش تولید ماهیان دریا دارای اهمیت اکولوژیکی زیادی می‌باشند. در ایران تاکنون مطالعات ناچیز و پراکنده‌ای بر روی گاو ماهیان انجام شده و در مطالعه حاضر نمونه‌های گاوماهی گرد مورد نظر از 3 ایستگاه ناحیه غربی (ساحل آستارا)، مرکزی (ساحل انزلی) و شرقی (ساحل چابکسر) حوزه جنوب‌غربی دریای خزر و از هر ایستگاه 3 عمق در منطقه 5-0 متری، 10-5 متری و 15-10 متری و از بهمن 1386 تا دی 1387 و به‌صورت ماهانه با استفاده از ترال کفی ویژه، صید و پس از انتقال به آزمایشگاه، بررسی‌های تغذیه‌ای برروی آنها انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که شاخص تهی بودن لوله گوارش با افزایش دما افزایش یافته، ولی طول نسبی روده با تغییر سن و جنس و نیز ایستگاه تفاوتی را نشان نمی‌دهد. شاخص شدت تغذیه بین دو جنس تفاوت نداشته ولی اختلافاتی را برحسب ایستگاه و عمق نشان می‌دهد. این بررسی نشان داد که گاوماهی گرد گونه‌ای گوشتخوار از نوع کفزی‌خوار و متنوع‌خوار بوده و از بین جانوران مصرفی (21 نوع) عمدتاً نرمتنان و سخت‌پوستان را مصرف می‌نماید. شاخص اولویت غذایی گاوماهی گرد نشان داد که این گونه ماهی در سواحل ایرانی دریای خزر دارای هیچ غذای اصلی نمی‌باشد.