تاثیر نوکلئوتید جیره بر بر‌خی شاخص‌های رشد و بقاء و ترکیب لاشه ماهی هامور معمولی (Epinephelus coioides)

Abstract

<strong>چکیده</strong> این پژوهش در تابستان سال1387 در کارگاه تکثیر میگوی پارس آبزیستان در استان بوشهر (شهر دلوار) به مدت 10 هفته (2 هفته سازگاری و 8 هفته پرورش) انجام شد. تاثیر نوکلئوتید جیره در 5 سطح غذایی صفر، 15/0، 25/0، 35/0 و 5/0 درصد از جیره بر شاخص­های رشد، بقاء و ترکیب عضله بچه ماهی هامور معمولی (<em>Epinepheluscoioides</em><em>)</em>با وزن متوسط آغازین 29/0±70/10 گرم و طول 14/0± 8/47 در مخازن 300 لیتری با تراکم ذخیره سازی 15عدد ماهی با سه تکرار در هر تیمار انجام شد. نتایج نشان داد که حداکثر بهبود شاخص­های رشد در تیمار 35/0 درصد بود، به ­طوری که در پارامترهای افزایش وزن بدن، متوسط وزن ثانویه و فاکتور وضعیت با سطوح دیگر دارای اختلاف معنی­داری بود. در ارتباط با ترکیب عضله، حداکثر میزان پروتئین در تیمار 15/0 درصد و حداکثر میزان چربی در تیمارهای 15/0 و 25/0 درصد مشاهده شد که اختلاف معنی­داری با گروه شاهد داشتند. در مورد میزان خاکستر بین تیمارهای 15/0، 25/0 و 35/0 درصد با گروه شاهد اختلاف معنی­داری مشاهده شد. بررسی نتایج نشان داد که نوکلئوتید جیره در سطح 35/0 درصد دارای اثرات مثبت معنی­داری بر پارامترهای رشد بوده است.