ارتباط میزان تغذیه انسان از ماهی با مقدار تجمع جیوه در موی سر افراد مورد مطالعه در استان خوزستان

Abstract

هدف از انجام این مطالعه ارزیابی غلظت جیوه­ موجود در موی سر افراد مورد بررسی در استان خوزستان برحسب جنس و گروه­های سنی و ارتباط آن با میزان تغذیه انسان از ماهی بود. نمونه­های مو کاملاً در ارتباط با قرار گرفتن در معرض متیل جیوه بوده و می­تواند برای تعیین مقدار متیل جیوه­ای که در چندین ماه یا یک سال گذشته وارد بدن گردیده، به­کار روند. تعداد 88 نمونه موی سر انسان به­طور تصادفی جمع­آوری گردید. پرسشنامه­ای نیز برای فراهم­آوردن اطلاعاتی در مورد پارامترهای تأثیرگذار بر مقدار جیوه­ی بدن طراحی گردید. اندازه­گیری مقدار جیوه موجود در نمونه­ها به­وسیله دستگاه پیشرفته (LECO, AMA254, Mercury Analyzer) برطبق روش استاندارد شماره D-6722 (ASTM) انجام پذیرفت. در مجموع میانگین غلظت جیوه در موی سر افراد ppb (Mean±S.E) 68/232± 05/1601 بود. میانگین غلظت جیوه در موی سر افراد مونث ppb 08/279± 01/1555 و در موی سر افراد مذکر ppb 88/394± 89/1658 بود. همبستگی معنی­داری بین غلظت جیوه­ موی سر و تعداد وعده­های مصرف ماهی وجود داشت (01/0<em>P</em><). 27/2 درصد از نمونه­ها (2 نمونه) دارای غلظتی بالاتر از حد آستانه خطر ppm 10 بودند.