تحلیل نقش اعتماد سازمانی، همکاری میان معلمان و تصمیم‌گیری مشارکتی بر فعالیت تدریس معلمان با میانجیگری خودکارآمدی معلمان (مدل‌یابی معادلات ساختاری)

Abstract

با توجه به اینکه فعالیت تدریس امروزه چیزی بیش از انتقال دانش می­باشد و تدریس کانون هر برنامه­ی درسی بوده و در تمام مقاطع آموزشی مد نظر قرار گرفته می­شود. بنابراین تدریس مؤثر همواره به مثابة عنصر حیاتی امور یادگیری بوده و نیازمند بازنگری­هایی در امر تدریس می­باشد. هرچند انتظار می­رود که آموزش و پرورش سطح فعالیت­های آموزشی در سطح مدرسه و شیوه­های تدریس را بهبود بخشد، مدارک کمی برای حمایت از این ادعا وجود دارد و با توجه به اینکه معلمان از جمله ایفاگران نقش اصلی در امر فعالیت تدریس می­باشند، توجه به شرایط معلمان و حس خودکارآمدی و شرکت در تصمیم­گیری­ها و فعالیت­های مدارس نیز می­تواند نقش مهمی در فعالیت­های معلمان و امر تدریس داشته باشد. معلمان با داشتن حس قدرت و اعتماد به توانمندی­­های خود بیشتر به سمت ایده­های جدید سوق پیدا ­کرده و می­توانند در امر فعالیت تدریس و یادگیری دانش­آموزان اثرگذار باشند، لذا بررسی عوامل دخیل در فعالیت تدریس معلمان امری مهم و ضروری به نظر می­رسد. هدف این پژوهش تحلیل نقش اعتماد سازمانی، همکاری معلمان و تصمیم­گیری مشارکتی بر فعالیت تدریس با میانجیگری خودکارآمدی( مدل یابی معادلات ساختاری) می­باشد. مقاله از نوع هدف کاربردی و از نظر اجرا توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری است. جامعه آماری تحقیق شامل تمام معلمان ابتدایی استان آذربایجان­غربی به تعداد 11522 نفر می­باشد که با بهره گیری از فرمول کوکران و روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای، 376 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. ابزار جمع آوری داده­ها پرسشنامه اعتماد، همکاری­ و تصمیم­­­گیری­ مشارکتی، تدریس، خودکارآمدی می­باشد. تجزیه و تحلیل داده­ها با نرم افزارSPSS و LISREL انجام گردید. یافته­ها نشان داد به غیر از اعتماد، اثر مستقیم همکاری، تصمیم­گیری مشارکتی، خودکارآمدی بر تدریس معنی­دار می­باشد، به غیر از همکاری، رابطه اعتماد، تصمیم­گیری مشارکتی با خودکارآمدی معنی­دار می­باشد و به غیر از همکاری، اثر غیرمستقیم اعتماد و تصمیم­گیری­ مشارکتی بر تدریس، با میانجی­­گری خودکارآمدی تایید می­شود. بر اساس یافته­های تحقیق می­توان نتیجه گرفت برای بهبود تدریس معلمان، لازم است شرایط مناسب برای ایجاد و تقویت خودکارآمدی، همکاری، اعتماد و مشارکت در تصمیم­گیری برای معلمان در مدارس فراهم گردد. بنابراین پیشنهاد می­­گردد مدیران و دست اندرکاران آموزشی طوری رفتار نمایندکه معلمان در خود نوعی احساس خودکارآمدی نموده و با فراهم نمودن زمینه­ها و دادن آزادی عمل جهت مشارکت معلمان در تصمیم­گیری­ها و همکاری در فعالیت­های مدرسه، این حس خودکارآمدی را درآنان تقویت نمایند تا همه این موارد خود زمینه ساز برداشتن گام­هایی اساسی در امر بهبود فعالیت تدریس در مدارس باشد.