سنجش آثار برنامه درسی غیررسمی دانشگاه فرهنگیان در تحقق رسالت تربیت معلم

Abstract

هدف این مقاله بررسی این پرسش بود که آیا برنامه‌های درسی غیررسمی به عنوان یکی از بخش‌های اصلی برنامه‌های درسی دانشگاه، از نگاه دانشجویان در تربیت و آماده‌سازی نیروی انسانی برای اجرای سند برنامه درسی ملی در بخش «حوزه یادگیری فرهنگ و هنر»، موفق بوده است یا خیر؟ جامعه پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان بود و با روش‌های اسنادی و مشاهده مشارکتی (مشارکت‌کننده در نقش مشاهده‌گر) و مصاحبه (روش هدایت کلیات) انجام شد. در مصاحبه، 35 نفر از دانشجویان دانشگاه و 5 نفر از مدیران فرهنگی دانشگاه، با نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. مصاحبه‌ها با روش نظام‌دار منسوب به استراوس و کوربین در 4 سطح مورد تحلیل قرار گرفت. در جریان تحلیل، 695 مفهوم پدیدار شد که ذیل 12 مقوله و در 3 عنوان کلی چیدمان یافتند. جهت تأمین اعتبار داده‌ها از معیارهای چهارگانه گابا و لینکلن استفاده شد که از چهار معیار باورپذیری، انتقال‌پذیری، اطمینان‌پذیری و تاییدپذیری در پژوهش کیفی نام می‌برند. یافته‌ها نشان می‌دهند برنامه‌درسی غیررسمی دانشگاه فرهنگیان، با کارکردهای مورد انتظار، هم‌سو بوده و دانشجومعلمان فعال در این برنامه‌ها، توانمندی لازم برای تحقق کارکردهای یادشده را به شیوه‌های محسوس و نامحسوس یا مستقیم و غیرمستقیم، دریافت و تجربه می‌کنند.<br />