طراحی مدل مدیریت آموزش از دور، برای نظام آموزش عالی ایران

Abstract

<strong>:</strong> هدف این پژوهش، بررسی طراحی مدل مدیریت آموزش از دور برای نظام آموزش عالی ایران (دانشگاه پیام نور) است. روش تحقیق ترکیبی (کمی، کیفی) است. جامعه آماری 4250 نفر که شامل مدیران، استادان و دانشجویان دکتری برنامه­ریزی آموزش از دور می باشد. در مرحله کیفی از روش نمونه­گیری هدفمند و در فاز کمی از روش نمونه­گیری طبقه­ای متناسب و برای گردآوری اطلاعات از روش میدانی (مصاحبه، دلفی،پرسشنامه محقق ساخته) استفاده شده است.پاسخ‌های جمع آوری شده با استفاده از فنون آمار توصیفی(از فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و تی گروه های مستقل)با استفاده نرم افزار SPSS و Lisrelمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته­ها نشان داد که مولفه­های اصلی مدیریت آموزش از دور شامل، عامل محیطی، مشتری مداری، فناوری، رهبری و بصیرت است . همچنین نتایج نشان داد که بین نظرات سطوح نهادی و عملیاتی در رتبه­بندی عامل­های مدیریت آموزش از دور، تفاوت وجود دارد و عامل محیطی نقش بسزایی در مدیریت آموزش از دور دارد و مدیران دانشگاه پیام­نور باید،به ترتیب به عوامل محیطی، مشتری­مداری،امکانات فن­آورانه وبصیرت رهبری توجه بیشتری نمایند؛تا اثر بخشی و کارایی در مدیریت دانشگاه پیام نور محقق گردد.هم‌چنین، نتیجه به دست آمده، با استفاده از تحلیل عاملی نشان‌دهنده مناسب بودن شاخص‌های برازندگی(23/2CMIN/DF=)، (066/0RMSEA=)، (98/0ACFI=) و (981/0IGFI=) (97/0CFI=)،) و (993/0NFI=) می‌باشد.