ارزیابی سیستم مدیریت یادگیری مرکز آموزش‌های الکترونیکی دانشگاه تهران

Abstract

سیستم‌های مدیریت یادگیری، برنامه‌های سطح بالای پیچیده تحت وب می‌باشند که در سال‌های اخیر از سوی مراکز بسیاری مورد توجه و استقبال قرار گرفته است. یکی از این جنبه‌ ها که پژوهش حاضر به دنبال آن است، ارزیابی کیفیت این سیستم‌ها در دانشگاه‌های الکترونیکی تهران می ‌باشد. روش‌ پژوهش حاضر، توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه‌ الکترونیکی تهران در سال 1393 تشکیل می‌ دهند. برای انتخاب نمونه، از روش تصادفی طبقه‌ ای استفاده شد. 143 نفر از دانشجویان الکترونیکی این دانشگاه و 10 نفر از کارشناسان ارشد تکنولوژی آموزشی، به‌عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه محقق ساخته‌ است که برای سنجش روایی آن از نظر متخصصان استفاده شد. هم‌چنین، پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ برابر با 0/93 به‌دست آمد. یافته‌ها نشان می‌دهد که بیشترین و کمترین خرده مؤلفه از نظر کارشناسان ارزیاب به ترتیب مربوط به مؤلفه‌های کیفیت فنی (59/60) و کیفیت پاسخ‌گویی (47/70) و از نظر دانشجویان نیز بیشترین خرده مؤلفه کیفیت فنی (62/92) و کمترین خرده مؤلفه (52/21) می‌باشد. به‌طور کلی، نتایج نشان می‌دهد که کیفیت سیستم مدیریت یادگیری در دانشگاه الکترونیکی تهران بر اساس این ارزیابی به‌طور معناداری بالاتر از حد میانگین (نقطه 50%) و پایین‌تر از حد مطلوب (نقطه 75%) است.