ارزیابی یازده مدل‌ برآورد تبخیر- تعرق گیاه مرجع در منطقه حاجی‌آباد هرمزگان

Abstract

تبخیر-تعرق گیاه مرج (ETo) یک پارامتر مهم برای تعیین نیاز آبی گیاهان در روش فائو بوده و از این رو، تعیین دقیق آن از اهمیت ویژه‌ای در بهینه کردن مصرف و مدیریت منابع آب برخوردار می‌باشد. ‌در این تحقیق که به مدت چهار سال در منطقه حاجی آباد هرمزگان صورت گرفت تبخیر-تعرق گیاه مرجع چمن با استفاده از یک دستگاه لایسیمتر زهکش دار به طور هفتگی اندازه گیری گردید. همچنین ETo توسط مدل‌های پنمن، بلینی- کریدل، تشعشع، تشت تبخیر و پنمن– مانتیث فائو، پاپاداکیس، جنسن- هیز، هارگریوز-ساماتی، تورک و مکینگ محاسبه و با مقادیر اندازه گیری شده از لایسیمتر با استفاده از رگرسیون خطی، جذر میانگین مربعات خطا (RMSE)، میانگین خطای اریب (MBE) ، شاخص توافق (d) و واریانس توزیع باقیمانده ها (S2) مقایسه شد. نتایج نشان داد که مدل‌های پنمن فائو، ایوانف، پاپاداکیس و جنسن-هیز ETo را بیشتر و مدل‌های تشت تبخیر فائو، هارگریوز، تورک و مکینگ آن را کمتر از مقدار اندازه گیری شده از لایسیمتر برآورد می‌نمایند. مدل‌های بلانی-کریدل و پنمن-مانتیث فائو ETo را بترتیب با دقت بالاتری برآورد نموده و به عنوان مناسب‌ترین مدل‌ها برای منطقه مورد آزمایش و مناطق با شرایط اقلیمی مشابه پیشنهاد می گردند.