تحلیل آزمایشگاهی اثرمتقابل جریان یک‌سویه و باله بر مکانیزم خوددفنی خطوط لوله
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
924.8کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
جهت تحریک خوددفنی مصنوعی لوله با هدف تأمین شرایط ایمن برای خطوط لوله انتقال در بستر فرسایشپذیر می‌توان از صفحه نصب شده در بالای خط لوله به نام اسپویلر یا باله استفاده کرد. بررسی عملکرد اسپویلر نصب شده بر روی لوله با قابلیت جابجایی طبیعی میتواند تفاوت عمدهای با تحقیقات قبلی داشته باشد. در این پژوهش آزمایشگاهی به بررسی پارامتر‌های موثر بر فرآیند خوددفنی لوله پرداخته شد. رابطه‌ای جهت برآورد عمق خوددفنی در حالت نشست طبیعی لوله پیشنهاد شد و مشخص گردید جابجایی لوله عمق آبشستگی را تا 54 درصد نسبت به لوله متصل به فلوم کاهش میدهد. با تغییر ارتفاع اسپویلر(S) بر روی لوله این نتیجه حاصل گردید که بیشترین مقدار خوددفنی برای نسبت S=D(D قطر لوله) بوده و میزان آن در بستر ریزدانه معادل70 درصد قطر لوله و برای بستر درشت دانه این مقدار 67 درصد قطر لوله است. طول گسترش گردابه‌های دنباله‌ای در لوله با نشست طبیعی نسبت به لوله ثابت بیشتر بوده و با نصب اسپویلر و ازدیاد ارتفاع آن افزایش می‌یابد. بیشترین افزایش طول گسترش گردابه‌های دنباله‌ای در اسپویلر به ارتفاع معادل قطر لوله می‌باشد. بیشترین میزان دفن‌شدگی نیز در زاویه نصب صفر درجه اسپویلر نسبت به محور قایم لوله اتفاق افتاد.
کلید واژگان
اسپویلرجابجایی
خوددفنی
خطوط لوله
شماره نشریه
6تاریخ نشر
2018-02-201396-12-01
ناشر
انجمن آبیاری و زهکشی ایرانسازمان پدید آورنده
فارغ التحصیل دکترای سازه های آبی ، پردیس بین الملل دانشگاه فردوسی مشهداستاد گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
علوم ومهندسی آب- دانشگاه فردوسی مشهد- مشهد - ایران
شاپا
2008-79422676-6884
