ارزیابی روند خشکسالی در استان فارس با استفاده از شاخص شدت خشکسالی پالمر
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
2.160 مگابایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
خشکسالی از بلایای محیطی است که فراوانی آن به‌‌ویژه در نواحی خشک و نیمه‌خشک بسیار زیاد می‌باشد. امروزه شاخص‌های خشکسالی بهعنوان ابزاری مناسب برای اقدامات مدیریتی و به دنبال آن مقابله با پدیده‌ی خشکسالی، به طور وسیعی در دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرند. یکی از این شاخص‌ها، شاخص شدت خشکسالی پالمر ( PDSI) است که در بسیاری از نقاط جهان جهت بررسی شرایط خشکسالی و تداوم آن مورد استفاده قرار گرفته است. در این مقاله وضعیت خشکسالی استان فارس با استفاده از این شاخص طی دوره‌ی آماری 20 ساله ( 2014-1995) و با توجه به داده‌های هواشناسی 6 ایستگاه هواشناسی مختلف استان فارس مورد ارزیابی قرار‌گرفت. نتایج نشان داد سال 2010 برای ایستگاه‌های آباده، داراب و فسا و سال 2001 برای ایستگاه‌های اقلید و لار در سال 1996 برای ایستگاه شیراز خشک‌ترین سال‌ها در بازه‌ی آماری 2014-1995 بودند. در این بازه‌ی زمانی در ایستگاه‌ها تغییرات بارش نیز مشاهده شد که در سال‌های ذکر شده برای شدیدترین خشکسالی‌ها افت بارش مشاهده شد. البته در تمام ایستگاه‌ها در سال 2010 افت شدیدی در بارش وجود داشت که نشان دهنده‌ی وضعیت خشکی در این سال بود.
کلید واژگان
ایستگاه هواشناسیبارش
رطوبت خاک
روندیابی
فارس
شماره نشریه
6تاریخ نشر
2018-02-201396-12-01
ناشر
انجمن آبیاری و زهکشی ایرانسازمان پدید آورنده
دانشجوی ارشد منابع آب، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرماناستادیار، بخش مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
استادیار، بخش مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
شاپا
2008-79422676-6884
