توسعه شاخص های کاربردی حکمرانی آب در شبکه های آبیاری و زهکشی استان خوزستان

Abstract

ناکامی سیاست‌های گذشته مدیریت آب تحت فشارهای توسعه، موجب شده تا حرکتی اصلاحی برای بازنگری و آسیب‌شناسی رفتار گذشته، ویافتن راه‌هایی برای افزایش کارایی مدیریت آب کشور آغاز گردد. باورعمومی آن است که بحران موجود آب، نتیجه حکمرانی نامناسب است .اصول شفافیت، مشارکت، پایداری، استاندارد سازی، نظارت و اثربخشی به عنوان اصول حکمرانی در مدیریت منابع آب، به شمار می روند. در این مطالعه، با استفاده از نظرات کارگروه تخصصی 32 نفره کارشناسان آب و خاک و بکارگیری روش دلفی، تدوین (توسعه) شاخص‌های معرف اصول حکمرانی آب کشاورزی در شبکه‌های آبیاری و زهکشی استان خوزستان، در دستور کار قرارگرفت. بر اساس نتایج تحقیق، 16 شاخص تدوین که از بین این شاخص‌ها، شاخص مدیریت منابع آب، با سطح توافق 100درصد به عنوان شاخص معرف اصل شفافیت، شاخص دریافت آب بهای زراعی با سطح توافق 3/89 درصد، معرف اصل مشارکت، شاخص راندمان آبیاری با سطح توافق100 درصد، معرف اصل پایداری، شاخص آماده به کار بودن دریچه ها با سطح توافق 3/98 درصد، معرف اصل استاندارد‌سازی، شاخص اراضی زهکشی نشده با سطح توافق 6/98 درصد معرف اصل نظارت و شاخص‌ رضایت‌مندی از مدیریت توزیع آب با سطح توافق100 درصد معرف اصل اثر‌بخشی، از درجه اهمیت بیشتری نسبت به سایر شاخص‌ها، برخوردار بودند.