بررسی آزمایشگاهی تاثیر تجمع اجسام شناور بر آبشستگی موضعی پایه پل

Abstract

در این تحقیق تاثیر دبی، عمق آب، محل قرارگیری جسم شناور، ضخامت، قطر و شکل جسم شناور بر آبشستگی موضعی پایه پل به صورت آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 45 آزمایش در آزمایشگاه تحقیقات هیدرولیک و سازه­های آبی بخش مهندسی آب دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. نتایج نشان دادند که عمق حداکثری آبشستگی با افزایش دبی بیش­تر و با افزایش عمق آب کم­تر می­شود. ضخامت و قطر اجسام شناور بر آبشستگی پایه پل موثر بوده و عمق حداکثری آبشستگی را زیاد می­کنند. محل قرار گیری اجسام شناور بر آبشستگی تاثیر زیادی دارد، اگر فاصله سطح آب تا سطح جسم شناور 15hsub"> و عمق آب 15h"> باشد در بازه 3/0> 15hsubh"> >0 با افزایش استغراق اجسام شناور میزان عمق آبشستگی زیاد می­شود، برای 3/0< 15hsubh"> با افزایش استغراق میزان آبشستگی کاهش می­یابد. شکل اجسام شناور بر آبشستگی تاثیر زیادی دارد، به ترتیب اجسام شناور مستطیلی، استوانه­ای و مثلثی آبشستگی بیش­تری ایجاد می­کنند. تجمع اجسام شناور در اطراف پایه پل حدود 90 درصد آبشستگی را افزایش می­دهد.