تأثیر تنش آبی با استفاده از آبیاری بارانی به روش تک‌شاخه‌ای بر عملکرد سویا

Abstract

آب از جمله نهاده­های تولید است که در مهندسی کشاورزی از اهمیت والایی برخوردار است. محدودیت آب، عمده­ترین عامل منفی و بازدارنده در زراعت آبی محسوب می­شود و به­دلیل وجود این محدودیت از جنبه­های کیفی و کمی، تحقیقات کم­آبیاری جهت بهینه­سازی مصرف آب و تعیین شاخص­های آستانه­ای عمق[A1] ، جایگاه ویژه­ای می­یابد و در این ارتباط شناخت رابطه آب- عملکرد ضروری خواهد بود. در این تحقیق اثر تنش آبی بر عملکرد و اجزاء عملکرد سویا در شش سطح آبیاری(I_s1 تا I_s6) برای رقم سپیده در شش تکرار با استفاده از آبیاری بارانی تک شاخه­ای مورد ارزیابی قرار گرفت. تابع تولید عملکرد دانه به­صورت(y=-0.1301x²+92.365x-6203.6, R²=0.9446) به­دست آمد. تحت شرایط آبیاری کامل، سویا(رقم کتول) به 9/354 میلی­متر آب برای تولید حداکثر 10190 کیلوگرم بر هکتار نیاز دارد. حداقل و حداکثر میانگین کارایی مصرف آب برای تولید دانه به­ترتیب در سطوح آبیاریI_s1 و I_s4 به­ترتیب برابر 0/16 و 3/35 <strong> </strong>کیلوگرم در هکتار در هر میلی­متربه­دست آمد. با افزایش مقدار آب مصرفی، میانگین عملکرد دانه و تعداد غلاف در بوته نیز افزایش یافتند. حداقل میانگین عملکرد دانه، وزن هزار دانه و تعداد غلاف در بوته در I_s1حاصل گردید. ضریب تنش آبی FAO (Ky) برابر 92/0 محاسبه شد. مقایسه واکنش عملکرد ارقام نسبت به مقادیر مختلف مصرف آب و ضریب واکنش آن­ها به آب (Ky)، حاکی از در اولویت بودن کشت رقم کتول نسبت به ارقام تحت کشت سحر و G3 در استان گلستان به­منظور افزایش تولید و استفاده بهینه از منابع آب محدود دارد.

[A1]عمق آبیاری